ابوموسی مشرقانی: در محضر امام صادق علیه‌السلام بودم و جمعی از اهل کوفه هم حضور داشتند. از ایشان درباره آیه «لَئِنْ أشْرَکْتَ لَیَحْبَطَنَّ عَمَلُک»{اگر مشرک شوی تمام اعمالت تباه می‌شود.}(زمر/65) پرسیدند. امام(ع) فرمود: معنای این آیه، آن‌طور نیست که تصوّر می‌کنید. وقتی خدای عزّوجل به پیامبر(ص) سفارش کرد که علی
حذیفة بن أسید غفاری: زمانی که صحابه پیامبر به مدینه آمدند، خانه نداشتند و به همین دلیل، در مسجد می‌خوابیدند. پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به ایشان فرمود: در مسجد نخوابید، زیرا ممکن است در آن محتلم شوید. در نتیجه، آنها خانه‌هایی در اطراف مسجد ساختند و درهای آن را به سمت مسجد
امام باقر علیه‌السلام: وقتی مهاجران به مدینه آمدند، اطراف مسجدالنبی خانه‌هایی ساختند که درهای آنها به مسجد باز می‌شد و بعضی از آنها در مسجد می‌خوابیدند. پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، معاذ بن جبل را روانه کرد تا با صدای بلند اعلام کند که: پیامبر فرمان داده همه به استثنای علی علیه‌السلام، درِ
امیرالمؤمنین علیه‌السلام: زمانی که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله مسجد خود را در مدینه ساخت و درِ خانه خود را رو به سمت آن قرار داد و مهاجران و انصار هم درِ خانه‌های خود را به سمت مسجد قرار دادند، خدای عزّوجل خواست که پیامبر و خاندان بزرگوارش را به وسیله فضیلتی
