ابن عباس درباره آیه «إنَّ الَّذینَ أجْرَمواْ کانواْ مِنَ الَّذینَ آمَنواْ یَضْحَکونَ»{گناهکارها همیشه به مؤمنان پوزخند می‌زدند!}(مطففین/29): منظور این آیه، حارث بن قیس و جمعی از همراهان اوست. هرزمانی که امیرالمؤمنین علیه‌السلام از کنارشان می‌گذشت، می‌گفتند: این را ببینید که محمد(ص) از بین اهل بیتش انتخاب کرده… و با این
مجاهد بن جبر: عده‌ای از اهل قریش در حیاط کعبه می‌نشستند و به صحابه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله اشاره می‌کردند و آنان را مسخره می‌کردند. روزی علی علیه‌السلام به همراه تعدادی از اصحاب پیامبر(ص) از کنار آنان عبور می‌کردند که مورد ریشخند و تمسخر آنان قرار گرفتند. آن‌ها به هم چشمک می‌زدند
عبایة بن ربعی: علی علیه‌السلام در حال عبور از کنار جمعی از قریش بود. در حالی که به یکدیگر چشمک می‌زدند، گفتند: نگاه کنید، این همان کسی است که محمد(ص) او را انتخاب کرده و از بین اعضای خانواده‌اش او را بر دیگران ترجیح داده است. خدا هم این آیات
امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «إنَّ الَّذینَ أجْرَمواْ کانواْ مِنَ الَّذینَ ءامَنواْ یَضْحَکونَ»{بدکاران [در دنیا] پیوسته به مؤمنان می‌خندیدند}(مطففین/29) فرموده است: این آیات درباره علی علیه‌السلام و کسانی از بنی‌امیه که او را به باد تمسخر می‌گرفتند نازل شده است. زیرا هرگاه علی علیه‌السلام بر جمعی از بنی‌امیه و منافقان
محمد بن موسی عَنَزی: مالک بن ضَمرَه رواسی از اصحاب امیرالمؤمنین علیه السلام بود و از کسانی که از جانب ایشان علم فراوانی آموخته بود. همچنین هم‌نشین ابوذر بود و از علم او نیز آموخته بود. در زمان بنی امیه می‌گفت: خدایا مرا یکی از آن سه نفر قرار نده.
