مرگ

اصبغ بن نباته: حارث همدانی به همراه جمعی از شیعیان که من هم در میان آن‌ها بودم، به دیدار امیرالمؤمنین علیه‌السلام رفتند. حارث بیمار بود و هنگام راه رفتن تلو تلو می‌خورد و با عصای سرکجش به زمین ضربه می‌زد تا با آن تکیه کند. امام علی برای حارث ارزش

محمّد بن حنظلة: به امام صادق علیه‌السلام عرض کردم: از بعضی شیعیان و دوستداران شما شنیدم که از پدرتان روایتی را نقل می‌کردند. امام فرمود: چه روایتی؟ عرض کردم این روایت: «بیشترین وقتی که هر شخصی نسبت به جایگاه ما غبطه می‌خورد، وقتی است که جانش به گلویش می‌رسد.» امام

ابویعفور: خطّاب جُهَنی با ما ارتباط داشت و به شدت مخالف اهل بیت بود و با نجده حروری رفاقت داشت؛ از باب تقیّه به دیدارش رفتم و دیدم بیهوش شده و رو به مرگ است؛ شنیدم که می‌گفت: ای علی، من با تو چه کاری دارم؟ من امام صادق علیه‌السلام

امیرالمؤمنین علیه‌السلام: به خدا قسم هر کسی که با دشمنی من بمیرد، من را هنگام مرگش به صورتی خواهد دید که دوست ندارد، و کسی که با محبت من بمیرد من را هنگام مرگ به صورتی که دوست دارد می‌بیند.

حجاج بن یوسف به قنبر خدمتکار امیرالمؤمنین علیه‌السلام گفت: چه کاری برای علی علیه‌السلام  انجام می‌دادی؟ گفت: آب وضو برایش می‌ریختم. حجاج به او گفت: چه می گفت هنگامی که وضویش را تمام می‌کرد؟ قنبر گفت: این آیه را تلاوت می کرد: «فَلَمَّا نَسُوا ما ذُکِّرُوا بِهِ فَتَحْنا عَلَیْهِمْ أَبْوابَ

علی علیه السلام: «ای حارث همدان! هر مؤمن یا هر منافقی پیش از آن که بمیرد مرا می بیند.»

ابوصالح می‌گوید: عبدالله بن عباس در آستانه وفاتش گفت: خداوندا، من به ولایت علی بن أبی طالب علیه السّلام به تو تقرّب می‌جویم.

پیامبر صلی الله علیه و آله: هرکس دوست داشته باشد مانند من زندگی کند و مانند من بمیرد و در بهشت جاویدانی اقامت گزیند که پروردگارم عزّوجل مرا به آن وعده داده، همان بهشتی که خداوند نهال درختان آن را با دست خود کاشته، باید ولایت علی بن أبی طالب

پیامبر صلی الله علیه و آله: هرکس خوشحال می‌شود که حیاتی همچون حیات من و مرگی چون مرگ من داشته باشد و به خانه‌ام در بهشت عدن وارد شود که پروردگارم آن را کاشته و به آن فرمود «باش» و «شد»، باید ولایت علی بن أبی طالب را بپذیرد و