امام صادق علیه‌السّلام: روز غدیر خم، روزی شریف و بزرگ است. در این روز، خدا برای امیرالمؤمنین علیه‌السّلام از مردم قول گرفت و به محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله دستور داد که او را به امامت مردم منصوب کند… جبرئیل به زمین آمد و گفت: ای محمّد، خدا به تو فرمان می‌دهد که
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: خدای عزّوجل، برای علی(ع) از من قول گرفت. عرض کردم: خدایا، آن را برایم توضیح بده. خداوند فرمود: پس بشنو. به علی(ع) بگو که امیر مؤمنان و سرور جانشینان و مهم‌ترین شخص برای مردم است. او همان حقیقتی است که همراه و ملازم متقین کردم.(1) پ.ن(1):
امام کاظم علیه‌السلام آیات 48 تا 51 سوره حاقه را این‌گونه قرائت و معنا کردند: «إنَّ [وَلایَةَ عَلیٍّ] لَتَذْکِرَةٌ لِلْمُتَّقینَ [لِلْعالَمینَ] * وَ إنّا لَنَعْلَمُ أنَ مِنْکُمْ مُکَذِّبینَ * وَ إنَّ [عَلیّاً] لَحَسْرَةٌ عَلَى الْکافِرینَ * وَ إنَّ [وَلایَتَهُ] لَحَقُ الْیقینِ»{[ولایت علی علیه‌السلام] بدون شک برای پارسایانِ [عالِم] مایه تذکر
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: خداوند خواست که از من قولی بگیرد. عرض کردم: پروردگارا، آن را برایم تبیین کن. فرمود: ای محمّد، بعد از تو، پرچم هدایت و امام اولیای من و نور هر کس که از من اطاعت کند «علی» است. او همان کلمه‌ای است که خدا، متقین را به
ابن عباس: معنای آیه «وَ الَّذی جاءَ بِالصِّدْقِ وَ صَدَّقَ بِهِ أُوْلائِکَ هُمُ الْمُتَّقون»{کسی که راستی بیاورد و کسی که آن را تصدیق کند، آنان پرهیزگارانند}(زمر/33) این است که رسول خدا صلی الله علیه و آله «صدق» را آورد و علی علیه السّلام وی را «تصدیق» نمود.
امام باقر، امام صادق، امام کاظم و امام رضا علیهم‌السلام درباره مصداق آیه «وَ الَّذی جاءَ بِالصِّدْقِ وَ صَدَّقَ بِهِ أُوْلائِکَ هُمُ الْمُتَّقون»{کسی که سخن راست بیاورد و کسی که آن را تصدیق کند، آنان پرهیزگارانند}(زمر/33) فرمود‌ه‌اند: علی علیه‌السلام است.
امام باقر علیه‌السلام در مورد آیه «أوْ تَقولَ لَوْ أنَّ اللَّهَ هَدانی لَکُنتُ مِنَ الْمُتَّقین»{اگر خدا هدایتم می‌کرد، مسلّماً از پرهیزگاران بودم}(زمر/57) فرمود: منظور، هدایت به سوی ولایت علی علیه‌السلام است. و خداوند ایشان را پاسخ داده و می‌فرماید: «بَلیٰ قَدْ جاءَتْکَ آیاتی فَکَذَّبْتَ بِها وَ اسْتَکْبرْتَ وَ کُنتَ مِنَ
