مؤمن

زرّ بن حبیش: امیرالمؤمنین علی بن أبی طالب علیه السّلام را بر منبر دیده و شنیدم که فرمود: سوگند به کسی که دانه را شکافت و خلایق را آفرید این عهدی است که پیامبر صلی الله علیه و آله با من بسته که جز مؤمن تو را دوست ندارد و

‌امام باقر علیه‌السلام: مؤمنی پیدا نمی‌شود مگر اینکه مهر علی بن ابی طالب علیه‌السلام و اهل بیت او در دلش باشد.

حارث هَمْدانی: علی علیه السّلام را در روزی دیدم که آمد و بر منبر رفت، پس از حمد و ثنای خدا، فرمود: حکمی بود که خدای متعال بر زبان پیامبر اُمّی جاری فرمود که جز مؤمن مرا دوست نخواهد داشت و جز منافق با من دشمنی نورزد و آنکه بهتان

علی علیه السّلام: دو پسر فاطمه را هم نیکوکار و هم فاجر دوست می‌دارند اما برای من چنین نوشته شده که هر مؤمنی مرا دوست بدارد و هر منافقی با من دشمنی کند.

رسول خدا صلی الله علیه و آله خطاب به امیرالمؤمنین علیه‌السلام: مژده بر تو که هیچ مؤمنی با تو دشمنی نکند و هیچ منافقی تو را دوست ندارد و اگر تو نبودی، حزب خدا شناخته نمی‌شد.

پیامبر صلی الله علیه و آله: یا علی، اگر تو نبودی، پس از من مؤمنان شناخته نمی‌شدند.

پیامبر صلی الله علیه و آله به فاطمه علیها السّلام فرمود: آیا خرسند نمی‌‌گردی که سرور زنان جهان باشی؟ عرض کرد: پس جایگاه مریم بنت عمران چه می‌‌شود؟ به وی فرمود: دخترکم، او سرور زنان عالَم خود است و تو سرور زنان عالم خودت هستی. سوگند به آنکه مرا به

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: ای علی، اگر بنده‌ای به اندازه زمان اقامت نوح در قومش خدا را عبادت کند و به اندازه کوه اُحد طلا داشته باشد و آن را در راه خدا انفاق نماید و عمرش چنان طولانی شود که هزار حج به جا آورد