امام باقر علیه‌السلام: ولایت علی بن ابی طالب علیه‌السلام همان ریسمانی است که خداوند در آیه «وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللهِ جَمیعاً وَ لا تَفَرَّقوا»{همگی به ریسمان خدا چنگ زنید و پراکنده نشوید}(آل عمران/103) آن را بیان کرده است. هرکس به این ریسمان متوسل شود، مؤمن است و کسی که رهایش کند،
امام صادق علیه‌السلام: هر مؤمنی که بمیرد رسول خدا صلی الله علیه و آله و علی علیه‌السلام با هم بر او وارد می‌شوند؛ پیامبر بالای سر او و امام علی پایین پایش می‌نشیند. رسول خدا سرِ مبارک خود را پایین می‌آورد و به او می‌فرماید: ای دوستدار خدا، به تو
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: هیچ مؤمنی نیست مگر اینکه محبت خالصانه من در قلب او باشد و اگر محبت خالصانه من در قلب کسی جای گرفت، محبّت خالصانه علی نیز به قلبش راه می‌یابد. ای علی، دروغ می‌گوید آنکه گمان کرده مرا دوست می‌دارد ولی از
امام باقر علیه‌السلام درباره مصداق آیه «أَ فَمَن کانَ مُؤْمِنًا کَمَن کانَ فاسِقًا لا یَسْتَونَ» فرمود: علی بن ابی طالب با ولید بن عقبه با هم مشاجره کردند. در این مشاجره ولید بن عقبۀ فاسق به علی علیه‌السلام گفت: به خدا سوگند که من از تو فصیح‌تر، در کار با
زرّ بن حبیش: امیرالمؤمنین علی بن أبی طالب علیه السّلام را بر منبر دیده و شنیدم که فرمود: سوگند به کسی که دانه را شکافت و خلایق را آفرید این عهدی است که پیامبر صلی الله علیه و آله با من بسته که جز مؤمن تو را دوست ندارد و
امام باقر علیه‌السلام: مؤمنی پیدا نمی‌شود مگر اینکه مهر علی بن ابی طالب علیه‌السلام و اهل بیت او در دلش باشد.
حارث هَمْدانی: علی علیه السّلام را در روزی دیدم که آمد و بر منبر رفت، پس از حمد و ثنای خدا، فرمود: حکمی بود که خدای متعال بر زبان پیامبر اُمّی جاری فرمود که جز مؤمن مرا دوست نخواهد داشت و جز منافق با من دشمنی نورزد و آنکه بهتان
علی علیه السّلام: دو پسر فاطمه را هم نیکوکار و هم فاجر دوست می‌دارند اما برای من چنین نوشته شده که هر مؤمنی مرا دوست بدارد و هر منافقی با من دشمنی کند.
رسول خدا صلی الله علیه و آله خطاب به امیرالمؤمنین علیه‌السلام: مژده بر تو که هیچ مؤمنی با تو دشمنی نکند و هیچ منافقی تو را دوست ندارد و اگر تو نبودی، حزب خدا شناخته نمی‌شد.
امام صادق علیه السّلام درباره آیه «وَ لَیَعْلَمَنَّ اللّهُ الَّذینَ آمَنواْ وَ لَیَعْلَمَنَّ الْمُنافِقین»{البته خدا می‌داند که مؤمنان چه کسانی هستند و منافقان چه کسانی هستند}(عنکبوت/11) فرمود: منظور از «الذین آمنوا» یعنی مؤمنان به ولایت علی و منظور از «منافقین» یعنی کسانی که ولایت او را انکار کردند.
