ابن عباس: کسی که در آیه «وَ أذانٌ مِنَ اللَّهِ وَ رَسولِهِ إلَی النّاسِ یَوْمَ الْحَجِّ الْأکْبر»{[این آیات] اعلامی است از طرف خدا و پیامبرش به مردم در روز عید قربان.}(توبه/3)، حکم خدا و پیامبرش را به مردم اعلام کرد، امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام بود که چهار مطلب را
امام موسی بن جعفر علیهماالسلام: در آیه «فَأذَّنَ مُؤَذِّنُ بَیْنَهُمْ أن لَعْنَةُ اللَّهِ عَلی الظّالِمینَ»{فریادزننده‌ای میان [اهل بهشت و جهنم] با صدای بلند اعلام می‌کند که: «لعنت خدا بر ستمکاران»}(اعراف/44)، منظور از «مؤذّن» امیرالمؤمنین علیه‌السلام است که آن‌چنان ندایی برمی‌آورد که همه خلایق بشنوند.
امام باقر علیه‌السلام: مقصود از مؤذن در آیه «وَ نَادَی أَصحابُ الجنَّةِ أَصحابَ النَّار أَن قَدْ وَجَدْنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقًّا فَهَلْ وَجَدتُّم مَّا وَعَدَ رَبُّکُمْ حَقًّا قَالُواْ نَعَمْ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنُ بَیْنهمْ أَن لَّعْنَةُ اللَّهِ عَلی الظَّالِمِینَ»{و بهشتیان به دوزخیان می‌گویند: «ما آنچه را پروردگارمان به ما وعده داده بود
امام علی بن الحسین علیه‌السلام: به خدا سوگند، علی علیه‌السلام در قرآن نامی دارد که مردم از آن بی‌خبرند! عرض کردم: کدام نام را می‌فرمایید قربانت گردم؟ فرمود: «وَ أذانٌ مِنَ اللَّهِ وَ رَسولِهِ إلیَ النّاسِ یَوْمَ الْحَجِّ الْأکْبَر»(توبه/3)؛ رسول خدا صلی الله علیه و آله امیرالمؤمنین علیه‌السلام را که
