ابن عباس درباره آیه «إنَّ الَّذینَ أجْرَمواْ کانواْ مِنَ الَّذینَ آمَنواْ یَضْحَکونَ»{گناهکارها همیشه به مؤمنان پوزخند می‌زدند!}(مطففین/29): منظور این آیه، حارث بن قیس و جمعی از همراهان اوست. هرزمانی که امیرالمؤمنین علیه‌السلام از کنارشان می‌گذشت، می‌گفتند: این را ببینید که محمد(ص) از بین اهل بیتش انتخاب کرده… و با این
فضیل بن یسار: امام باقر علیه‌السلام آیه «فَلَمّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سیئَتْ وُجوهُ الَّذینَ کَفَرواْ وَ قیلَ هذَا الَّذی کُنتُم بِهِ تَدَّعون»{هنگامی که آن را از نزدیک می‌بینند، صورت کافران زشت و سیاه می‌شود، و به آنها گفته می‌شود: «این همان چیزی است که تقاضای آن را داشتید»}(ملک/27) را تلاوت نمود
امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «فَلَمّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سیئَتْ وُجوهُ الَّذینَ کَفَرواْ وَ قیلَ هذَا الَّذی کُنتُم بِهِ تَدَّعون»{هنگامی که آن را از نزدیک می‌بینند، صورت کافران زشت و سیاه می‌شود، و به آنها گفته می‌شود: «این همان چیزی است که تقاضای آن را داشتید»}(ملک/27) فرمود: وقتی [در قیامت] «لواء
امام رضا علیه‌السلام: آیات «فَأمّا مَن ثَقُلَتْ مَوازینُهُ * فَهُوَ فی عیشَةٍ رَاضیَةٍ»{هرکس اعمال وزن شده‌اش سنگین و باارزش است، در یک زندگی خوش و پسندیده‌ای است}(قارعه/6-7) درباره علی بن ابی طالب علیه‌السلام و آیات «وَ أمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوازینُهُ * فَأُمُّهُ هاویَةٌ»{اما هرکس اعمال وزن شده‌اش سبک و بی‌ارزش
امام صادق علیه‌السلام: منظور از آیات «فَأمّا مَنْ اُوتیَ کِتابَهُ بِیَمِینِهِ * فَسَوْفَ یحاسَبُ حِساباً یسیراً * وَ ینْقَلِبُ إِلى أهْلِهِ مَسْروراً »{کسی که نامه اعمالش به دست راستش داده شود، به‌زودی حساب آسانی برای او می‌شود و خوشحال پیش خانواده‌اش برمی‌گردد.}(انشقاق/7-9) فرمود: منظور علی علیه‌السلام و شیعیان او هستند
امام سجاد علیه‌السلام: وقتی روز قیامت برپا شود، دو تخت آراسته و فاخر از بهشت می‌آورند و بر لبه جهنم قرار می‌دهند. بعد، علی علیه‌السلام می‌آید و بر روی آنها می‌نشیند. وقتی نشست، می‌خندد، و وقتی خندید، جهنّم زیر و رو می‌شود! بعد، آن دو نفر بیرون آورده می‌شوند و
مجاهد بن جبر: عده‌ای از اهل قریش در حیاط کعبه می‌نشستند و به صحابه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله اشاره می‌کردند و آنان را مسخره می‌کردند. روزی علی علیه‌السلام به همراه تعدادی از اصحاب پیامبر(ص) از کنار آنان عبور می‌کردند که مورد ریشخند و تمسخر آنان قرار گرفتند. آنها به هم چشمک می‌زدند
عبایة بن ربعی: علی علیه‌السلام در حال عبور از کنار جمعی از قریش بود. در حالی که به یکدیگر چشمک می‌زدند، گفتند: نگاه کنید، این همان کسی است که محمد(ص) او را انتخاب کرده و از بین اعضای خانواده‌اش او را بر دیگران ترجیح داده است. خدا هم این آیات
امام باقر علیه‌السلام درباره مصداق آیه «فَأمّا مَنْ أُوتیَ کِتابَهُ بِیَمینِهِ فَیَقولُ هاؤُمُ اقْرَءُواْ کِتابیَه»{کسی که نامه اعمالش را به دست راستش دهند [از شدّت شادی و مباهات] فریاد می‌زند که: بیایید کارنامه‌ام را بخوانید!}(حاقه/19) فرمود: این آیه درباره علی علیه‌السلام نازل شد و تبدیل به ضرب‌المثلی برای اهل ایمان
جابر بن عبدالله انصاری: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به علی علیه‌السلام فرمود: ای علی، هرکس تو را دوست داشته باشد و ولایتت را بپذیرد، خداوند او را در بهشت با ما همنشین می‌کند، و سپس این آیات را تلاوت فرمود: «إنَّ الْمُتَّقینَ فی جَنّاتٍ وَ نَهَرٍ * فی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ
