امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام بر منبر کوفه خطبه خواند و فرمود: به خدا قسم، من پاداش‌دهنده مردم در روز قیامت و تقسیم‌کننده بهشت و جهنم هستم. من بزرگترین جدا کننده حق از باطل هستم و تمام پیامبران و فرشتگان و ارواح، به برکت آفرینش ما خلق شده‌اند. به من نُه ویژگی
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام برای مردم خطبه خواند و فرمود: ای مردم، قبل از آنکه مرا از دست دهید از من بپرسید! من رئیس و بزرگ مؤمنان و هدف و نهایت پیشتازان راه خدا(1) و امام پرهیزکاران و پیشوای دست و پا و رو سفیدان عالم و آخرین اوصیا و وارث
امام صادق علیه‌السلام: فضیلت و بزرگی امیرالمؤمنین علیه‌السلام در این است که هر چه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله آورده، او به آن عمل کرد و از هر چه نهی کرد آن را انجام نداد. هر فضیلتی که برای پیامبر هست، برای او هم هست به جز اینکه پیامبر برتر از همه موجودات
رسول خدا صلی الله علیه و آله به علی علیه‌السلام فرمود: … ای علی برای تو گنجی در بهشت است و تو صاحب دو طرف بهشت هستی. یا علی تو قسمت‌کننده‌ی بهشت و جهنم هستی، فقط کسی که تو را بشناسد و تو او را بشناسی، وارد بهشت می‌شود؛ فقط
امیرمؤمنان علیه‌السلام: من تقسیم‌کننده‌ی بهشت و جهنم هستم، دوست‌دارانم را به بهشت و دشمنانم را به جهنم وارد می‌کنم!
رسول خدا صلی الله علیه و آله به علی بن أبی طالب علیه‌السلام فرمود: ای علی، وقتی روز قیامت شود، تو را سوار بر مرکبی از نور می‌آورند؛ در آن حالت، تاجی بر سر داری که نورش بسیار درخشان است! از جانب خدای متعال ندا می‌آید: جانشین رسول خدا کجاست؟
امیرمؤمنان علیه‌السلام: من [به اذن خدا] مردم را به بهشت و جهنم تقسیم می‌کنم، من فاروق اکبرم! من صاحب عصا و نشانه هستم!
امام صادق علیه‌السلام: وقتی روز قیامت شود، منبری قرار داده خواهد شد که همه‌ی مردم آن را خواهند دید، مردی بر روی آن خواهد ایستاد که فرشته‌ای در سمت راست و فرشته‌ای دیگر در سمت چپ او می‌ایستند. فرشته‌ی سمت راست خطاب به مردم می‌گوید: ای مردم، این علی بن
شُریک بن عبدالله قاضی: هنگام بیماری أعمش -که بر اثر آن درگذشت- به عیادتش رفتم و در آنجا بودم که ابن شبرمه و ابن أبی لیلی و ابوحنیفه وارد شدند و حال او را پرسیدند؛ أعمش از ضعف و ناتوانی شدید خود گلایه کرد و از گناهان خود که از
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: خدای متعال در روز قیامت به من و علی بن أبی طالب می‌فرماید: دوست‌داران خودتان را وارد بهشت و دشمنانتان را داخل جهنم کنید. آیه «ألْقیا فی جَهَنَّمَ کُلَّ کَفّارٍ عَنیدٍ»{هر کافر سرسختی را در جهنّم بیندازید»}(ق/ 24) ناظر به همین معناست.
