ابوسعید خُدری گوید: نشانه منافق بودن، دشمنی با علی بن أبی طالب بود. روزی در حالی که رسول خدا صلی الله علیه و آله به همراه جمعی از مهاجرین و انصار که من هم در میان ایشان بودم، در مسجد بود، علی علیه السّلام وارد شد و از همه عبور
معاویه بن ثعلبه: مردی نزد ابوذر آمد در حالی که در مسجد بود و علی علیه السّلام در مقابل او مشغول نماز خواندن بود. مرد گفت: ای ابوذر، آیا به من نمی‌گویی محبوب‌ترین مردم نزد شما کیست؟ به خدا سوگند می‌دانم که محبوب‌ترین مردم نزد شما کسی است که نزدیک
پیامبر صلی الله علیه و آله به فاطمه علیها السّلام فرمود: آیا خرسند نمی‌‌گردی که سرور زنان جهان باشی؟ عرض کرد: پس جایگاه مریم بنت عمران چه می‌‌شود؟ به وی فرمود: دخترکم، او سرور زنان عالَم خود است و تو سرور زنان عالم خودت هستی. سوگند به آنکه مرا به
امام صادق علیه السّلام: به خدا سوگند دوستدار علی مرگ را تجربه نمی‌کند تا اینکه علی بن أبی طالب علیه السّلام را در جایی که دوست دارد، ببیند و دشمن علی بن أبی طالب مرگ را تجربه نمی‌کند مگر اینکه علی بن أبی طالب را در جایی که منفورترین جا
