سید بن طاووس: حاطِب بن ابی بَلتَعه نامه‌ای به مردم مکه نوشت و آن را به ساره -کنیز ابو عمرو بن صافی- داد تا آن را به مکه ببرد. او در این نامه، مردم مکه را از آمدن رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله باخبر کرده بود و آنها را از این اتفاق
امام صادق علیه‌السلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به ابوبکر، عمر و علی علیه‌السلام مأموریت داد که به غار اصحاب کهف بروند. بعد، ابوبکر وضوی کاملی بگیرد و دو رکعت نماز بخواند و سه بار اصحاب کهف را صدا کند. اگر جواب او را دادند که هیچ، وگرنه عمر این کار را
ابوموسی مشرقانی: در محضر امام صادق علیه‌السلام بودم و جمعی از اهل کوفه هم حضور داشتند. از ایشان درباره آیه «لَئِنْ أشْرَکْتَ لَیَحْبَطَنَّ عَمَلُک»{اگر مشرک شوی تمام اعمالت تباه می‌شود.}(زمر/65) پرسیدند. امام(ع) فرمود: معنای این آیه، آن‌طور نیست که تصوّر می‌کنید. وقتی خدای عزّوجل به پیامبر(ص) سفارش کرد که علی
زید بن جهم: امام صادق علیه السلام فرمود: هر وقت به علی علیه‌السلام سلام می‌دهید، او را «امیرالمؤمنین» خطاب کنید. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به ابوبکر فرمود: بلند شو و به علی علیه‌السلام به عنوان «امیرالمؤمنین» سلام کن. گفت: این دستور خداست یا تصمیم پیامبر؟ فرمود: بله، دستور خدا و پیامبر
امام حسین علیه‌السلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: جایگاه ابوبکر پیش من، مثل گوش است. و منزلت عمر پیش من، مثل چشم است. و جایگاه عثمان پیش من، مثل جایگاه قلب است. فردای آن روز، در حالی که امیرالمؤمنین علیه‌السلام همراه ابوبکر، عمر و عثمان بود، پیش پیامبر(ص) رفتیم و عرض
امام سجاد علیه‌السلام: روزی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله و اصحاب در مسجد نشسته بودند. پیامبر(ص) به آنان فرمود: مردی از اهل بهشت وارد می‌شود و سؤالی می‌کند که برایش اهمیت زیادی دارد. مردی آمد که بیشتر به اهل مصر شباهت داشت. جلو آمد و به رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله سلام داد و
اصبغ بن نباته از امیرالمؤمنین علیه‌السلام درباره مفهوم آیات «أنِ اشْکُرلی وَ لِوالِدَیْکَ إلَیَّ الْمَصیرُ * وَ إن جاهَداکَ عَلی أن تُشْرِکَ بی ما لَیْسَ لَکَ بِه عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُما وَ صاحِبْهُما فِی الدُّنْیا مَعْروفًا وَاتَّبِعْ سَبیلَ مَنْ أنابَ إلَیَّ ثُمَّ إلَیَّ مَرْجِعُکُمْ فَأُنَبِّئُکُم بِما کُنتُمْ تَعْمَلونَ»{شکرگزارِ من و والدینت
عبد قیس: در جنگ جمل، علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) آمد و وسط دو سپاه ایستاد در حالی که کجاوه عایشه را مردان بنی‌ضبه احاطه کرده بودند. فرمود: طلحه و زبیر کجا هستند؟ زبیر از صف سپاه بیرون آمد و تا نزدیک علی علیه‌السلام جلو رفت. امیرالمؤمنین(ع) به او فرمود: ای زبیر، چه انگیزه‌ای
سُلَیم بن قیس: مهاجرین و انصار در حال گفت‌وگو و فخرفروشی به مناقب و فضایل خود بودند که علی علیه‌السلام، به طلحه فرمود: ای طلحه، زمانی که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله استخوان کتف(1) طلب کرد تا در آن چیزی نوشته شود که امّت، بعد از او دچار گمراهی و اختلاف نشوند
عمر خطاب: در حالی که در حق علی علیه‌السلام ظلم می‌کردم، پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله من را دید و گفت: ای عمر، تو من را آزار دادی! عرض کردم: پناه می‌برم به خدا از اینکه رسول خدا را آزار بدهم! ایشان فرمود: تو علی را اذیت کردی و هرکس علی را آزار
