امام باقر علیه‌السلام درباره مفهوم آیه «قُلْ کَفیٰ بِاللَّهِ شَهیداً بَیْنی وَ بَیْنَکُمْ وَ مَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْکِتابِ»{برای گواهی میان من و شما، خدا کافی است و آن کس که نزد او علم کتاب است}(رعد/43) فرمود: منظور ما هستیم، و علی علیه‌السلام اوّلین نفر از ما و بهترینِ ما بعد
عبدالله بن عطا: در محضر امام باقر علیه السلام در مسجدالنبی نشسته بودم، در حالی که عبدالله بن سلام در صحن مسجد نشسته بود. عرض کردم: قربانت شوم، «آنکه علم کتاب نزد اوست»، همین مرد است؟ ایشان فرمود: خیر، او دوست شما علی بن ابی طالب است که آیه «إنَّما
بُرید بن معاویه: به امام باقر علیه‌السلام عرض کردم آیه «قُلْ کَفیٰ بِاللَّهِ شَهِیدًا بَیْنی وَ بَیْنَکُمْ وَ مَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْکِتاب»{کافی است خدا و آن کس که نزد او علم کتاب است، میان من و شما گواه باشد}(رعد/43) درباره چه کسی نازل شده است؟ فرمود: درباره ما و علی
امیرالمؤمنین علیه‌السلام درباره آیه «قُلْ کَفیٰ بِاللَّهِ شَهِیدًا بَیْنی وَ بَیْنَکُمْ وَ مَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْکِتاب»{کافی است خدا و آن کس که نزد او علم کتاب است، میان من و شما گواه باشد}(رعد/43) فرمود: آن کسی که علم کتاب نزد اوست، من هستم. همان کسی که خداوند تصدیقش فرموده و
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «قُلْ کَفیٰ بِاللَّهِ شَهِیدًا بَیْنی وَ بَیْنَکُمْ وَ مَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْکِتاب»{کافی است خدا و آن کس که نزد او علم کتاب است، میان من و شما گواه باشد}(رعد/43) فرمود: در حق علی علیه‌السلام نازل شده است. او بعد از رسول خدا صلی الله علیه
امام صادق علیه‌السلام: خداوند تبارک و تعالی به حضرت موسی علیه‌السلام فرمود: «وَ کَتَبْنا لَهُ فِی الْألْواحِ مِن کُلِّ شَیْءٍ مَوْعِظَه»{برای او در الواح تورات، اندرزی از هر موضوعی نوشتیم}(اعراف/145) و نفرمود «از تمام موضوعات»! به عیسی علیه‌السلام نیز فرمود: «وَ لِاُبَیِّنَ لَکُم بَعْضَ الَّذی تَخْتَلِفونَ فیه»{درباره بعضی از آنچه
ابو سعید خدری: از رسول خدا صلی الله علیه و آله پرسیدم مصداق آیه «الَّذی عِندَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ»{کسی که نزد او دانشی از کتاب [الهی] بود}(نمل/40) کیست؟ فرمود: او وصیّ برادرم سلیمان بن داود بود. عرض کردم: یا رسول الله، مصداق آیه «قُلْ کَفیٰ بِاللَّهِ شَهیدًا بَیْنی وَ بَیْنَکُمْ
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: ای علی، خداوند دوست داشتن بینوایان و مستضعفان در زمین را به تو عطا فرمود و تو به برادری آنان خوشنود گشتی و آن‌ها نیز به پیشوایی تو خوشنود شدند؛ پس خوشا به حال کسی که تو را دوست بدارد و تصدیقت
