عرش الهی

احمد بن حنبل: پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: همه‌ی آدمیان در روز قیامت زیر سایه‌ی پرچم من قرار می‌گیرند که طول آن بالغ بر هزار سال راه است؛ جنس عمود آن پرچم یاقوت سرخ، میله‌ی آن نقره‌ای شفاف، دسته‌اش گوهری سبز است و چهار رشته از درّ دارد

امام باقر علیه‌السلام: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: یا علی، به درّه‌ی جن‌ها برو. آن حضرت وارد درّه شد و در آن گشتی زد ولی کسی را ندید، تا اینکه به ورودی آن رسید و در آنجا پیرمردی را دید و به او گفت: اینجا چه می‌کنی؟

پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله: شبی که پروردگار عزّوجل مرا به معراج بُرد، درون عرش فرشته‌ای دیدم که شمشیری از نور در دست داشت و طوری با آن بازی می‌کرد که علی بن أبی‌طالب با ذوالفقار بازی می‌کرد، و اگر فرشتگان مشتاق دیدن علی بن أبی‌طالب می‌شدند به چهره آن فرشته نگاه می‌کردند.

رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: وقتی مرا شب معراج به آسمان بردند و من و جبرئیل به آسمان هفتم رسیدیم، جبرئیل گفت: ای محمّد، این جایگاه من است. ناگهان مرا در میان نور انداختند و با فرشته‌ای از فرشتگان خدا به شکل و صورت علی علیه‌السلام ملاقات کردم که نامش علی بود

امام باقر علیه‌السلام: تعداد امامان پس از رسول خدا صلی الله علیه و آله به تعداد نقبای بنی‌اسرائیل است و نقبا دوازده تن بودند. کسی که آنها را دوست داشته باشد پیروز است و هر کس با آنان دشمنی کند هلاک می‌شود. پدرم از پدرانش از رسول خدا روایت کرده‌اند:

عبدالله بن موسی: دو مرد در مورد امامت به مشاجره پرداختند و به داوری شریک بن عبدالله رضایت داده، نزد وی آمدند. شریک گفت: مرا اعمش از شقیق از سلمه از حذیفة بن یمان روایت کرده که پیامبر صلی الله علیه و آله  فرمود: «خداوند عزّوجل علی را ستون خیمه

ابوسعید خدری: روزی به دیدار رسول خدا صلی الله علیه و آله آمدم که به من فرمود: ای ابوسعید! خداوند را در زیر عرش ستونی است که همچون خورشید که زمین را برای مردم روشن می‌کند، بهشت را برای بهشتیان روشن می‌سازد، جز علی و دوستدارانش به آن دست نمی‌یابد.