عبدالله بن مسعود

ابن مسعود: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به من فرمود: ای پسر مسعود، بدان که آیه «وَ اتَّقواْ فِتْنَةً لا تُصیبَنَّ الَّذینَ ظَلَمواْ مِنکُمْ خاصَّةً»{بترسید از فتنه‌ای که تنها دامن  ستمکاران شما را نمی‌گیرد!}(انفال/25) درباره علی علیه السلام نازل شده است. من این روایت را به تو می‌سپارم و نام بزرگِ ستمگران

مقداد بن اسود کندی: همراه رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بودیم. ایشان دست به پرده کعبه می‌فرمود: خدایا، بازویم را قوی کن و پشتیبان من باش. به من شرح صدر بده و اسمم را بر سر زبان‌ها بینداز! جبرئیل علیه‌السلام نازل شد و گفت: ای محمّد بخوان! فرمود: چه بخوانم؟ گفت: بخوان:

ابن مسعود: مسأله خلافت در قرآن برای سه نفر مقرر شده است: 1- برای آدم علیه‌السلام آن‌جایی که خدا می‌فرماید: «وَ إذْ قالَ رَبُّکَ لِلْمَلائکَةِ إنّی جاعِلٌ فِی الْأرْضِ خَلیفَة»{هنگامی که پروردگارت به فرشتگان گفت: من در روی زمین، جانشینی قرار خواهم داد.}(بقره/30). یعنی من جانشینی در زمین آفریدم که

ابن مسعود: پیش رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله رفتم و سلام کردم و گفتم: یا رسول الله، حق را به من نشان بدهید به طوری که واضح باشد و بتوان آن را دید. فرمود: ای پسر مسعود، وارد اتاق شو و ببین چه می‌بینی! وارد اتاق شدم و علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام

عبدالله بن مسعود، آیه 25 سوره احزاب را این‌گونه قرائت می‌کرد: «وَ کَفَی اللّهُ الْمُؤْمِنینَ الْقِتالَ -بعلی- وَ کانَ اللّهُ قَویًّا عَزیزا»{خدا [زحمتِ] جنگ را از مؤمنان -با بودن علی(ع)- برداشت و خدا همواره نیرومند شکست‌ناپذیر است.}

ابن مسعود: در زمان حیات رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، آیه 67 سوره مائده را اینگونه می‌خواندیم: «یا أیُّهَا الرَّسولُ بَلِّغْ ما أُنزِلَ إلَیْکَ مِن رَبِّکَ فی عَلیٍّ وَ إن لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاس»{ای پیامبر، آنچه از جانب پروردگارت درباره علی به سوی تو نازل شده،