عبدالله بن مسعود: به حضور فاطمه صلوات الله علیها آمدم و عرض کردم: همسرتان کجاست؟ فرمود: جبرئیل او را به آسمان برده است. عرض کردم: برای چه؟ فرمود: عده‌ای از فرشتگان در مورد مسأله‌ای اختلاف دارند و درخواست داوری از میان آدمیان کردند؛ خداوند به آنها وحی فرمود که یکی
ابن عباس: در جنگ بدر ابلیس به شکل سراقة بن مالک در آمده بود و سپاه کفار را برای جنگ با پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به پیش می‌برد. خداوند متعال به جبرئیل علیه‌السلام دستور داد و او هم به همراه هزار فرشته پیش پیامبر رفت. جبرئیل سمت راست امیرالمؤمنین قرار گرفت و
ابن مسعود: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در بین یاران خود نشسته بود که علی بن أبی طالب علیه‌السلام آمد. رسول خدا فرمود: هر کس بخواهد علم آدم(ع)، حکمت نوح(ع) و صبوری ابراهیم(ع) را ببیند به علی بن أبی طالب نگاه کند.
ابن مسعود: در زمان حیات رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، آیه 67 سوره مائده را اینگونه می‌خواندیم: «یا أیُّهَا الرَّسولُ بَلِّغْ ما أُنزِلَ إلَیْکَ مِن رَبِّکَ فی عَلیٍّ وَ إن لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاس»{ای پیامبر، آنچه از جانب پروردگارت درباره علی به سوی تو نازل شده،
عبدالله بن مسعود: رسول خدا صلی الله علیه و آله از خانه زینب دخت جحش بیرون آمد تا اینکه به خانه اُمّ سلمه آمد. شخصی آمد و در زد. پیامبر فرمود: ای اُمّ سلمه، برخیز و در را برای وی باز کن. عرض کرد: یا رسول الله، این کیست که
عبدالله بن مسعود: رسول خدا صلی الله علیه و آله را دیدم که دست علی علیه السّلام را گرفته و به وی فرمود: خدا ولیّ من است و من ولیّ تو هستم، و دشمن هر که با تو دشمنی کند، و در صلحم با هر که با تو در صلح
عبدالله بن مسعود: عالمان زمین سه نفر هستند. یکی در شام، یکی در حجاز و یکی هم در عراق است. عالم شام ابو درداء، عالم حجاز علی و عالم عراق برادر شما در کوفه است. دو عالم شام و عراق نیازمند عالم حجاز هستند این در حالی است که عالم
ابن مسعود: در مسجد رسول الله صلی الله علیه و آله نزد امیرالمؤمنین علیه السلام نشسته بودم که مردی صدا زد: چه کسی مرا نزد مردی عالم راهنمایی می‌کند؟ گفتم: ای مرد، آیا سخن پیامبر را شنیده‌ای که فرمود: «من شهر علم هستم و علی درِ آن است»؟ گفت: بله.
