ابوهارون عبدی: از جابر بن عبدالله انصاری درباره معنای کلام رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله که به علی علیه‌السلام فرمود: «منزلت و جایگاه تو پیش من، مثل منزلت هارون(ع) نسبت به موسی(ع) است، با این تفاوت که بعد از من پیامبری نمی‌آید» پرسیدم. گفت: به خدا قسم، با این جمله، او را
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «إنَّ اللَّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإحْسانِ وَ إیتاءِ ذِی الْقُرْبیٰ وَ یَنْهیٰ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنکَرِ وَ الْبَغْیْ»{خداوند به عدل و احسان و بخشش به نزدیکان فرمان می‌دهد و از فحشا و منکر و ظلم، نهی می‌کند.}(نحل/90) فرمود: منظور از «عدل»، محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله است؛ هرکس
امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «إنَّ اللَّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإحْسانِ وَ إیتاءِ ذِی الْقُرْبیٰ وَ یَنْهیٰ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنکَرِ وَ الْبَغْیْ»{خداوند به عدل و احسان و بخشش به نزدیکان فرمان می‌دهد و از فحشا و منکر و ظلم، نهی می‌کند.}(نحل/90) فرمود: منظور از «عدل»، شهادت «لا إله إلّا
حسین بن خالد: از امام رضا علیه‌السلام درباره منظور آیات «الرَّحْمٰنُ * عَلَّمَ الْقُرْآنَ»{خدای رحمان، قرآن را یاد داد}(الرحمن/1-2) پرسیدم. ایشان فرمود: یعنی خدا قرآن را به محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله تعلیم داد. گفتم: منظور از آیه «خَلَقَ الْإنسان»{انسان را آفرید}(الرحمن/3) چیست؟ فرمود: منظور امیرالمؤمنین علیه‌السلام است. گفتم: منظور از آیه «عَلَّمَهُ
امام صادق علیه‌السلام: منظور از آیه «الَّذینَ آمَنوا وَ لَمْ یَلْبِسواْ إیمانَهُم بِظُلْمٍ أُوْلٰئِکَ لَهُمُ الْأمْنُ وَ هُم مُهْتَدون»{آنها که ایمان آوردند، و ایمان خود را با لباس ظلم نپوشاندند، امن و امان تنها برای آنهاست؛ و آنها هدایت‌یافتگانند}(انعام/82)، ولایت علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام است، بدون آنکه آن را با
امام باقر علیه‌السلام: مقداری مال و زیورآلات را برای رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله آوردند در حالی که یاران آن حضرت هم حضور داشتند. پیامبر(ص) آن را تا به آخر میان آنها تقسیم کرد. وقتی تمام شد، مردی از فقیران مهاجر که موقع تقسیم اموال غایب بود، آمد. وقتی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله
سلمان فارسی: روزی به رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله عرض کردیم: یا رسول الله، خلیفه بعد شما کیست تا او را بشناسیم؟ پیامبر(ص) به من فرمود: ای سلمان! ابوذر، مقداد و ابوایوب انصاری را بیاور [تا بگویم]. در حالی که امّ سَلَمه همسر پیامبر(ص) هم پشت در بود، ایشان به ما فرمود:
سُلَیم بن قیس هلالی: امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: هر آیه‌ای از قرآن که به رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله نازل شد، بر من خواند و املا می‌گفت و من آن را با خطّ خودم نوشتم. تأویل و تفسیر آیات، ناسخ و منسوخ آن و محکم و متشابه آن را هم به من یاد
اصبغ بن نباته: امیرالمؤمنین علیه‌السلام در حالی که دست پسرش حسن علیه‌السلام را در دست داشت، پیش ما آمد و فرمود: روزی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در حالی که به همین شکل دست من را گرفته بود فرمود: بهترینِ مردم و سروَر آنها بعد از من، این برادرم است و او
عمرو بن شاس أسلمی: در فتح یمن همراه علی علیه‌السلام بودم. او در آن سفر به من ظلم کرد، به طوری که کینه او را به دل گرفتم. وقتی برگشتم، از او در مسجدالنبی بسیار بدگویی کردم. این خبر به گوش پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله رسید. صبح روز بعد که به مسجد
