ابن عباس: علی علیه‌السلام بزرگ و رهبر و پیشتاز آیاتی است که با عبارت «یا أیُّهَا الَّذینَ آمَنواْ» در قرآن است. و خداوند اصحاب پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله را ملامت کرده اما از علی علیه‌السلام فقط به نیکی یاد کرده است. سؤال شد: در کجای قرآن، صحابه ملامت شده‌اند؟ ابن عباس گفت:
ابن عبّاس: علی علیه‌السلام بزرگ و رهبر آیاتی است که خدا با عبارت «یا أیُّهَا الَّذینَ آمَنواْ» نازل کرد. و خداوند بارها اصحاب محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله را ملامت کرده اما از علی علیه‌السلام فقط به نیکی یاد کرده است.
انس بن مالک: رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره آیه «مَن جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَیر مِّنها وَ هُم مِّن فَزَعٍ یَوْمَئذٍ ءَامِنُون»{هر کس نیکی آورد، پاداشی بهتر از آن خواهد داشت، و آنان از هراس آن روز ایمنند.}(نمل/89) به من فرمود: ای انس، در روز قیامت من نخستین
امام صادق علیه‌السلام: وقتی آیه «إنَّما وَلیُّکُمُ اللّهُ وَ رَسولُهُ…» نازل شد، جمعی از صحابه در مسجد مدینه گرد آمده و نظر یکدیگر درباره این آیه را جویا می‌شدند. یکی گفت: ما اگر این آیه را نپذیریم، تمام آیات قرآن را نپذیرفته‌ایم، و اگر بدان ایمان آوریم، زیر بار ذلتی
از جمله صفات اوصیا که امیرالمؤمنین علیه‌السلام برای مردی یهودی بر شمرد، چنین است: اما هفتم ای برادر یهود، اینکه رسول خدا صلی الله علیه و آله چون عازم فتح مکه شد، دوست داشت همان طور که در آغاز دعوت آنان را به اسلام فرا خوانده بود، در پایان نیز
