امام صادق علیه‌السّلام: مردی پیش امیرالمؤمنین علیه‌السّلام در مسجد کوفه آمد، در حالی که شمشیرش را حمایل کرده بود. گفت: یا امیرالمؤمنین، در قرآن آیه‌ای هست که دینم را نابود کرده و دچار شکّ و تردید در دین شده‌ام. منظورم آیه «وَ اسْئَلْ مَنْ أرْسَلْنا مِن قَبْلِکَ مِن رُسُلِنا أجَعَلْنا
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله: وقتی در شب معراج، خدای متعال من را با پیامبران در یک جا جمع کرد، فرمود: ای محمّد، از آنها بپرس که برای چه چیزی به نبوّت مبعوث شدید؟ آنها گفتند: برای شهادت به لا إله إلّا الله و اقرار به نبوّت تو و پذیرش ولایت علی بن
امام صادق علیه‌السلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به ابوبکر، عمر و علی علیه‌السلام مأموریت داد که به غار اصحاب کهف بروند. بعد، ابوبکر وضوی کاملی بگیرد و دو رکعت نماز بخواند و سه بار اصحاب کهف را صدا کند. اگر جواب او را دادند که هیچ، وگرنه عمر این کار را
جابر بن عبدالله انصاری: مردمی از یمن با چهره‌های گشاده و بشّاش به محضر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله آمدند. پیامبر(ص) فرمود: اینها مردمی مهربان و ثابت‌قدم در ایمان هستند. «منصور» هم از نسل اینهاست(1) که به همراه هفتادهزار رزمنده برای یاری جانشین من و جانشین وصیّ من به میدان می‌آید. رزمنده‌هایی
امام صادق علیه‌السلام آیه 166 سوره نساء را این‌گونه قرائت و معنا کردند: «لٰکِنِ اللهُ یَشْهَدُ بِما أنزَلَ إلَیْکَ [فی عَلیٍّ] أنزَلَهُ بِعِلْمِهِ وَ الْمَلائِکَةُ یَشْهَدونَ وَ کَفیٰ بِاللهِ شَهیدًا»{خداوند گواهی می‌دهد به آنچه [درباره علی] بر تو نازل کرده، که از روی علمش نازل کرده است، و فرشتگان هم
عامر بن شراحیل شَعبی: هنگام بازگشت از جنگ اُحد، علی علیه‌السلام هشتاد زخم عمیق برداشته بود. وقتی چشم پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به او افتاد، گریه کرد و فرمود: مردی که در راه خدا به این حال و روز بیفتد، بر خدا واجب است که با او طوری رفتار کند که شایسته
سلمان فارسی: روزی به رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله عرض کردیم: یا رسول الله، خلیفه بعد شما کیست تا او را بشناسیم؟ پیامبر(ص) به من فرمود: ای سلمان! ابوذر، مقداد و ابوایوب انصاری را بیاور [تا بگویم]. در حالی که امّ سَلَمه همسر پیامبر(ص) هم پشت در بود، ایشان به ما فرمود:
امام صادق علیه‌السلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: جبرئیل از طرف خدا به من گفت: هرکس بداند که خدایی به غیر از من نیست و یکتا و تنهایم و اینکه محمّد بنده و فرستاده من است، و علی‌بن‌ابی‌طالب خلیفه من و امامانی که از فرزندان او هستند حجّت‌های من هستند، به
امیرمؤمنان علی علیه‌السلام: بدانید که روزی شما را مجبور خواهند کرد که مرا نفرین کنید و نسبت دروغگو به من بدهید؛ هر کس از روی ناچاری و اکراه لعن کرد و خدا بداند که او مجبور بوده است، من و او با هم به محضر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله وارد می‌شویم!
اباصلت هروی: روزی مأمون به امام رضا علیه السّلام عرض کرد: یا أباالحسن، به من بگویید چرا جدّتان امیرالمؤمنین تقسیم‌کننده‌ی بهشت و جهنم است و چگونه آن را تقسیم می‌کند؟ این موضوع فکر مرا بسیار به خود مشغول کرده است. امام رضا علیه السّلام به او فرمود: ای مأمون مگر
