عبدالله بن جعفر طیّار: در جمعی بودیم که حسن و حسین علیهماالسلام، عبدالله بن عباس، عمر ابن ابی سلمه، معاویة بن ابی سفیان و اسامة بن زید حاضر بودند و اسامة بن زید مشغول گفت‌وگو درباره حدیثی بود. من به معاویه گفتم: از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله شنیدم که فرمود: من
امام صادق علیه‌السلام: وقتی آیه تبلیغ درباره ولایت نازل شد، رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله دستور فرمود تا درختزار غدیرخُم جارو شد و سپس ندای «نماز جماعت» داده شد. سپس فرمود: ای مردم، آیا من مقدم‌تر از مؤمنان به خودشان نیستم؟ مردم گفتند: بله. پیامبر در پاسخ فرمود: پس، هر کس که
زاذان: شنیدم که امیرمؤمنان علی بن ابی طالب علیه‌السلام می‌فرماید: اگر بالشی دو تا گردد و بر روی آن بنشینم[=مجلسی مهیا گردد]، میان اهل تورات با توراتشان، میان اهل انجیل با انجیلشان، میان اهل زبور با زبورشان و میان مسلمانان با قرآنشان چنان قضاوت می‌کنم که نزد خداوند متعال بالا
عبّاد بن عبدالله: مردی در حضور امیرالمؤمنین علیه‌السلام برخاست و گفت: یا امیرالمؤمنین، مرا از مصداق آیه «أفَمَنْ کانَ عَلىٰ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يَتْلوهُ شاهِدٌ مِنْهُ وَ مِنْ قَبْلِهِ کِتابُ مُوسىٰ اماما وَ رَحْمَةً»{آیا کسی که از جانب پروردگارش بر حجّتی روشن است و شاهدی از [خویشان] او، پیرو
امام صادق علیه‌السلام فرمود: [در آیه هفدهم سوره هود، منظور از] آنکه از جانب پروردگارش دارای حجت روشنی است، رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله است و آن شاهدی که خویشاوند و پیرو اوست، امیرالمؤمنین علیه‌السلام و بعد از او جانشینان او یکی پس از دیگری هستند.
سلیم بن قیس: مردی به امیرالمؤمنین علیه‌السلام عرض کرد: مرا از بهترین فضیلتی که در شماست آگاه کنید. حضرت فرمود: همان که خداوند در قرآنش نازل کرده است. آن شخص پرسید: خداوند در قرآن درباره شما چه نازل کرده است؟ فرمود: مصداق «شاهِدٌ مِنْه» در آیه «أ فَمَن کانَ عَلی
امام رضا علیه‌السلام: در یک روز جمعه، امیرالمؤمنین علیه‌السلام خطبه نماز خواند و فرمود: قسم به کسی که دانه را شکافت و جنبدگان را آفرید،کسی از قریش نیست که بر او ستمی روا شده باشد مگر آنکه درباره او آیه‌ای نازل شده است. مردی از جا برخاست و گفت: یا
امام صادق علیه‌السلام: منظور از «شاهد» و «مشهود» در آیه سوم سوره بروج، پیامبر صلی الله علیه و آله و امیرالمؤمنین علیه‌السلام هستند.
عبدالله بن مسعود: رسول خدا صلی الله علیه و آله از خانه زینب دخت جحش بیرون آمد تا اینکه به خانه اُمّ سلمه آمد. شخصی آمد و در زد. پیامبر فرمود: ای اُمّ سلمه، برخیز و در را برای وی باز کن. عرض کرد: یا رسول الله، این کیست که
