سوید بن غفله و عامر بن واثله: امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: ذوالقرنین پادشاهی عادل بود، به همین جهت خدا او را دوست داشت. او برای رضای خدا خیرخواه مردم بود و خداوند هم خیرخواه او بود. قوم خود را به ترس از خدا فرمان داد ولی آنان با شمشیر بر فرق
سوید بن غفله: من نزد امیرالمؤمنین علیه‌السلام بودم که مردی پیش او آمد و گفت: ای امیرالمؤمنین! من از وادی القری می آیم و خالد بن عُرفُطه درگذشت. امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: او نمرده است. آن مرد دوباره همان حرف را زد، حضرت فرمود: نمرده است و از او رو گرداند.
سوید بن غَفَله: نزد امیرالمؤمنین علیه السلام بودم که مردی آمد و گفت: ای امیرالمؤمنین، من از وادی‌القری نزد تو آمده‌ام در حالی که خالد بن عُرفُطه مرده است. امیرالمؤمنین علیه السلام به او فرمود: او نمرده است. دوباره تکرار کرد و علی علیه السلام نیز دوباره به او فرمود:
