امام حسین علیه‌السلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: جایگاه ابوبکر پیش من، مثل گوش است. و منزلت عمر پیش من، مثل چشم است. و جایگاه عثمان پیش من، مثل جایگاه قلب است. فردای آن روز، در حالی که امیرالمؤمنین علیه‌السلام همراه ابوبکر، عمر و عثمان بود، پیش پیامبر(ص) رفتیم و عرض
حسن بن راشد: در دوران خلافت مهدی عباسی، شریک بن عبدالله نخعی، قاضی کوفه به من گفت: ای ابوعلی، می‌خواهم حدیثی را برای تو بخوانم، تا هم ایثار من برای تو باشد و هم لطف خدا به تو، مشروط به اینکه تا من زنده هستم آن را برای کسی نخوانی.
ابن مسعود: پیش رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله رفتم و سلام کردم و گفتم: یا رسول الله، حق را به من نشان بدهید به طوری که واضح باشد و بتوان آن را دید. فرمود: ای پسر مسعود، وارد اتاق شو و ببین چه می‌بینی! وارد اتاق شدم و علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام
فضیل بن یسار: امام باقر علیه‌السلام آیه «فَلَمّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سیئَتْ وُجوهُ الَّذینَ کَفَرواْ وَ قیلَ هذَا الَّذی کُنتُم بِهِ تَدَّعون»{هنگامی که آن را از نزدیک می‌بینند، صورت کافران زشت و سیاه می‌شود، و به آنها گفته می‌شود: «این همان چیزی است که تقاضای آن را داشتید»}(ملک/27) را تلاوت نمود
علی بن اسباط: به امام هادی علیه‌السلام عرض کردم: سرورم، مردم به دلیل کمی سن و سالت منکر امامت شما می‌شوند، فرمود: چرا باید این را برای من یک نقص بدانند؟! به خدا قسم که ذات اقدس خداوندی به پیامبرش صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: «قُلْ هٰذِهِ سَبیلی أدْعواْ إلَی اللَّهِ عَلٰی بَصیرَةٍ
ابن عباس: به خدا قسم که «صالح المؤمنین» در آیه «وَ إن تَظاهَرا عَلَیْهِ فَإنَّ اللّهَ هُوَ مَوْلاهُ وَ جِبْریلُ وَ صالِحُ الْمُؤمِنینَ وَ الْمَلائِکَةُ بَعْدَ ذلِکَ ظَهیرٌ»{اگر علیه پیامبر همدست شوید، [کاری از پیش نمی‌برید]؛ زیرا خدا و جبرئیل و شایسته‌ترین مؤمن، یاور او هستند. و فرشتگان هم پشتیبان
جابر بن عبدالله انصاری: من در حجةالوداع و در منا، از هرکس به رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله نزدیک‌تر بودم که فرمود: نبینم بعد از من مرتد و کافر شوید و یکدیگر را بکشید. به خدا قسم، اگر این کار را کنید من را در همان سپاهی می‌بینید که با آن می‌جنگید!
ابوذر غفاری: به خدا قسم که آیه «هاذانِ خَصْمانِ اخْتَصَمواْ فی رَبِّهِم »{این دو [گروه،] دشمنان یکدیگرند که درباره پروردگارشان با هم جنگ می‌کنند.}(حج/19) در شأن علی(ع)، حمزه و عبیدة بن حارث که در روز بدر با مشرکان(1) جنگیدند، نازل شده است. پ ن(1): حمزة بن عبدالمطلّب، عتبة بن
جابر بن عبدالله انصاری: مردمی از اهل یمن به حضور رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله رسیدند و گفتند: یا رسول الله، جانشین تو کیست؟ ایشان فرمود: همان کسی است که خدا دستور داده به او متوسل شوید و فرموده: «وَاعْتَصِمواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمیعًا وَ لا تَفَرَّقوا»{همگی به ریسمان خدا چنگ زنید و
انس بن مالک درباره مصداق آیه «وَ مَن یُسْلِمْ وَجْهَهُ إلَی اللّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَی»{هرکه خود را با همه وجود تسلیم خدا کند و درستکار باشد، به محکم‌ترین دستگیره چنگ زده است.}(لقمان/22) می‌گوید: این آیه در حق علی علیه‌السلام نازل شده است؛ زیرا اولین کسی است
