امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله خاتم صد و بیست و چهار هزار پیامبر بود و من نیز خاتم صد و بیست و چهار هزار جانشین هستم. همان تکالیفی را بر عهده دارم که جانشینان قبل از من بر عهده داشتند و از خداوند کمک می‌خواهیم. رسول خدا در بستر
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: من هدایت‌کننده و هدایت‌شده هستم. من پدرِ یتیمان و مسکینان و سرپرست بیوه‌زنان هستم. من پناه هر ناتوان و هر کسی هستم که هراسان است. من رهبر مؤمنان به سوی بهشت و ریسمان محکم الهی هستم. من نمونه کامل تقوا، چشم خدا، زبان راستگوی خدا و دست
امام سجاد علیه‌السلام در مورد آیه «یَاحَسْرَتی عَلی مَا فَرَّطتُ فی جَنبِ الله» {افسوس بر من از كوتاهي‌هايى كه در مورد جنب‌الله كردم!} (زمر/56) فرمود: مقصود از «جنب الله» علی علیه السلام است؛ او حجّت خدا بر خلقش در روز قیامت است، وقتی روز قیامت شود، خداوند به خازنان جهنم
قتاده در مورد تفسیر آیه «وَ تَرَی الْمَلائِکَةَ حافّینَ مِنْ حَوْلِ الْعَرْش…»{فرشتگان را می‌بینی که پیرامون عرش به ستایش پروردگارِ خود تسبیح می‌گویند}(زمر/75) از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله نقل می‌کند: در شب معراج، در زیر عرش، روبه‌رویم را نگاه کردم، ناگهان علی بن أبی طالب را ایستاده در مقابل خود دیدم
امام رضا علیه‌السلام: در آیه «یا حَسْرَتا عَلى ما فَرَّطْتُ فی جَنْبِ اللَّهِ»{ای وای بر من از ستم‌ها و کوتاهی‌هایی که در مورد خداوند روا داشتم}(زمر/56) منظور از «جنب الله»، ولایت علی علیه‌السلام است.
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله: در روز قیامت، منکر علی علیه‌السلام را می‌آورند در حالی که کور و لال است و در تاریکی‌های قیامت به خود می‌پیچد و فریاد می‌زند: «یا حَسْرَتا عَلى ما فَرَّطْتُ فی جَنْبِ اللَّهِ»{ای وای بر من از ستم‌ها و کوتاهی‌هایی که در مورد خداوند روا داشتم}(زمر/56) و در
سید مرتضی در «التنزیه»: وقتی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله امیرالمؤمنین علیه‌السلام را به امامت منصوب فرمود، در همان ابتدا، جمعی از قریش پیش او آمدند و گفتند: یا رسول الله، مردم هنوز نومسلمان‌اند و رضایت نمی‌دهند که نبوّت برای تو و امامت برای پسر عمویت باشد! اگر دیگری را به جای او
پیامبر صلی الله علیه و آله: در آیه «وَ کَذَّبَ بِالصِّدْقِ إِذْ جاءَهُ»{به خدا دروغ میبندد در حالی که راستی به روشنی نزدش آمده}(زمر/32)، منظور از «صدق» علی بن ابی طالب علیه‌السلام است. امام صادق و امام رضا علیهما‌السلام نیز فرمود‌ه‌اند: منظور از «صدق»، محمّد و علی صلوات الله علیهما
ابن عباس: معنای آیه «وَ الَّذی جاءَ بِالصِّدْقِ وَ صَدَّقَ بِهِ أُوْلائِکَ هُمُ الْمُتَّقون»{کسی که راستی بیاورد و کسی که آن را تصدیق کند، آنان پرهیزگارانند}(زمر/33) این است که رسول خدا صلی الله علیه و آله «صدق» را آورد و علی علیه السّلام وی را «تصدیق» نمود.
امام باقر، امام صادق، امام کاظم و امام رضا علیهم‌السلام درباره مصداق آیه «وَ الَّذی جاءَ بِالصِّدْقِ وَ صَدَّقَ بِهِ أُوْلائِکَ هُمُ الْمُتَّقون»{کسی که سخن راست بیاورد و کسی که آن را تصدیق کند، آنان پرهیزگارانند}(زمر/33) فرمود‌ه‌اند: علی علیه‌السلام است.
