سوره برائت

ابورافع: زمانی که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، [ابلاغ] سوره برائت [در اجتماع مشرکان در مکه] را به ابوبکر سپرد، خداوند به او وحی کرد: «کسی را که چندین بار با او نجوا کرده‌ام رها می‌کنی و کسی را می‌فرستی که با او این کار را نکرده‌ام؟!» پیامبر اکرم هم کسی را

ابن عباس: در یکی از کوچه های مدینه با عمر راه می‌رفتیم که به من گفت: ای ابن عباس، دوست تو -علی- را مظلوم می‌بینم. با خود گفتم: به خدا قسم نمی‌گذارم با این حرف مرا شکست دهد. گفتم: ای عمر، پس ظلم را از او دور کن! دست خود

سلیم بن قیس: من سعد بن ابی وقاص را دیدم و گفتم: من از علی علیه‌السلام شنیدم که فرمود: از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که می فرمود: از فتنه شیطان و از فتنه سعد دوری کنید، او به باطل ساختن حق و رسوایی اهل حقیقت دعوت

جمیع بن عمیر: در مسجد جامع نماز می‌خواندم که ابن عمر را دیدم. پس از نماز نزد او نشستم و گفتم: از علی برایم بگو. گفت: رسول خدا صلی الله علیه و آله، ابوبکر را فرستاد تا سوره برائت (توبه) را بر مردم مکه و حجّاج خانه خدا ارائه کند.

ابن عباس: رسول خدا صلی الله علیه و آله، ابوبکر را با سوره برائت به مکه روانه ساخت. سپس علی علیه‌السلام را به دنبالش فرستاد تا این سوره را از وی گرفته و خود این مأموریت را انجام دهد. ابوبکر به پیامبر گفت: یا رسول الله، چیزی درباره من نازل

از جمله صفات اوصیا که امیرالمؤمنین علیه‌السلام برای مردی یهودی بر شمرد، چنین است: اما هفتم ای برادر یهود، اینکه رسول خدا صلی الله علیه و آله چون عازم فتح مکه شد، دوست داشت همان طور که در آغاز دعوت آنان را به اسلام فرا خوانده بود، در پایان نیز