امام صادق علیه‌السلام: جمعی از اعراب در تنگه رَمله جمع شده بودند تا شبانه در مدینه به رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله شبیخون بزنند. پیامبر(ص) فرمود: چه کسی برای جنگ با اینها آماده است؟ جمعی از اصحاب صُفّه اعلام آمادگی کردند و گفتند: ما هستیم، یک نفر را به عنوان فرمانده برای
ابن عباس: منظور از آیه «إنَّ الْإنسانَ لَفی خُسْرٍ»{بی‌شک انسان در زیان‌کاری بزرگی است}(عصر/2) ابوجهل است. و منظور از آیه «إلّا الَّذینَ آمَنواْ وَ عَمِلوا الصّالِحاتِ»{جز کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند}(عصر/3) علی علیه‌السلام و سلمان هستند. و منظور از «اولین پیشگامان» در آیه «وَ السّابِقونَ الْأوَّلونَ
جابر بن یزید جُعفی: از امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «ذٰلِکَ بِأنَّهُمُ اتَّبَعواْ ما أسْخَطَ اللَّهَ وَ کَرِهواْ رِضْوانَهُ فَأحْبَطَ أعْمالَهُمْ»{این به خاطر آن است که آنها از آنچه خدا را به خشم می‌آورد پیروی کردند، و آنچه را موجب خشنودی اوست کراهت داشتند؛ از این رو، اعمالشان را نابود
ابن عباس: آیه «وَ مِنَ النّاسِ مَن یَشْری نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَئوفٌ بِالْعِباد»{از میان مردم کسی است که جان خود را برای طلب خشنودی خدا می فروشد، و خدا نسبت به [این ] بندگان مهربان است.}(بقره/207) در شأن علی بن ابی طالب نازل شد وقتی که در
