ابابصیر: امام صادق علیه‌السلام در مورد آیه «ذی قُوَّةٍ عِندَ ذِی الْعَرْشِ مَکین»{صاحب قدرت است و نزد خدای صاحب عرش، مقام والایی دارد}(تکویر/20) فرمود: منظور، جبرئیل(ع) است. گفتم: آیه «مُطاعٍ ثَمَّ أمین»{آنجا مورد اطاعت و امین است}(تکویر/21) به چه معنی است؟ فرمود: منظور، رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله است. کسی که پیش
قتاده بن دعامه: حسن بَصری این جمله را می‌گفت: «صِراطُ عَلیٍّ مُستَقیم». به او گفتم: معنای این جمله چیست؟ گفت: این جمله می‌گوید: این راه و دین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام است، راه و دینی مستقیم. پس، از او پیروی کنید و به او متمسک شوید که راهی روشن است
امام باقر علیه السلام درباره آیه «فَاسْتَمْسِکْ بِالَّذی اوحیَ إلَیْکَ إنَّکَ عَلیٰ صِراطٍ مُسْتَقیم»{به آنچه به سوی تو وحی شده است متمسّک شو، که تو در راه راست قرار داری}(زخرف/43) فرمود: درباره علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام نازل شده است.
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: در آیه «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیم»{ما را به راه راست هدایت کن}(فاتحه/6)، منظور از «راه راست» دین خداست که جبرئیل آن را بر محمّد(ص) نازل کرده است. و منظور از آیه «صِراطَ الَّذینَ أنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضوبِ عَلَیْهِمْ وَ لَا الضّالّین»(فاتحه/7)، شیعیان علی علیه السلام هستند که از
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: منظور از آیه «وَ إنَّ الَّذینَ لا یُؤْمِنونَ بِالآخِرَةِ عَنِ الصِّراطِ لَناکِبون»{کسانی که به آخرت ایمان ندارند، از راه درست منحرف هستند.}(مؤمنون/74)، انحراف از ولایت ماست.
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «وَ أنَّ هذا صِراطی مُسْتَقیمًا فَاتَّبِعوهُ وَ لا تَتَّبِعواْ السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِکُمْ عَن سَبیلِه»{[بدانید] این است راه راست من پس، از آن پیروی کنید. و از راه ها[ی دیگر] که شما را از راه وی پراکنده می سازد پیروی نکنید.}(انعام/153) فرمود: آیا می‌دانید «صراطی مستقیما»
جابر بن عبدالله انصاری: امام باقر علیه‌السلام درباره معنی «سَبیلِ اللَّهِ» در آیه «وَ لَئِن قُتِلْتُمْ فی سَبیلِ اللَّهِ أوْ مُتُّم …»{اگر در راه خدا کشته شوید یا بمیرید…}(آل عمران/157) فرمود: جابر، آیا می‌دانی «سبیل الله» چیست؟ عرض کردم: نه به خدا، اکنون آن را از شما می‌شنوم! فرمود: «سبیل
امام باقر علیه‌السلام: آیه «إنَّکَ لَتَهْدی إلی صِراطٍ مُسْتَقیم»(شورا/52) به معنای این است که: تو مردم را امر به پذیرش ولایت علی علیه‌السلام می‌کنی و آنان را به آن دعوت می‌نمایی و او بر صراط مستقیم است.
امام باقر علیه‌السلام در مورد تأویل آیات «حَتّىٰ إذا جاءَنا قالَ يا لَيْتَ بَيْني وَبَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرينُ * وَلَنْ يَنْفَعَكُمُ الْيَوْمَ إذْ ظَلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِي الْعَذابِ مُشْتَرِكونَ * أفَأنْتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ أوْ تَهْدِي الْعُمْيَ وَمَنْ كانَ في ضَلالٍ مُبينٍ * فَإِمّا نَذْهَبَنَّ بِكَ فَإِنّا مِنْهُمْ مُنْتَقِمونَ»{تا زمانی که
«… ما کُنتَ تَدْری مَا الْکِتابُ وَ لَا الْایمانُ وَ لٰکِن جَعَلْناهُ نُورًا نَهدی بِهِ مَن نَشاءُ مِنْ عِبادِنا وَ إنَّکَ لَتَهْدی إلیٰ صِراطٍ مُسْتَقیمٍ * صِراطِ اللَّهِ الَّذی لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأرْضِ ألا إِلَی اللَّهِ تَصیرُ الْأُمورُ»{تو پیش از این نمی‌دانستی کتاب و ایمان چیست؛
