ابن عباس: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله از مردم برای امیرالمؤمنین علیه‌السلام دو بار قول گرفت: اول، آن زمانی که فرمود: آیا می‌دانید ولیّ شما بعد از من کیست؟ گفتند: خدا و رسولش بهتر می‌دانند. در حالی که با دست به علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام اشاره می‌کرد، فرمود: شایسته‌ترینِ مؤمنان. و بعد
بُریده أسلَمی: پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به جمعی از صحابه فرمود: به علی به عنوان امیرالمؤمنین سلام کنید. یکی از آنها گفت: به خدا قسم که نه! نبوّت و خلافت هرگز در یک خاندان جمع نمی‌شوند. اینجا بود که خدای متعال آیات «أمْ أبْرَمواْ أمْرًا فَإنّا مُبْرِمون * أمْ یحْسَبونَ أنّا لا
امیرالمؤمنین علیه‌السلام خطاب به ابن عباس: بعد از نام و یاد خدا و سلام، من تو را در امانت خود شریک کردم و تو را همرازم قرار دادم و هیچ‌کس از افراد خاندانم برای یاری و مددکاری و امانت‌داری، مثل تو، مورد اعتمادم نبود. اما وقتی که دیدی روزگار بر
حبّة بن جوین عُرَنی: جویریه بن مُسهِر عبدی، فردی صالح و دوست راستین علی علیه السلام بود. علی علیه السلام نیز او را دوست می‌داشت. روزی همراه علی علیه السلام می‌رفتیم. برگشت و جویریه را پشت سرش، دورتر دید. صدایش زد: ای جویریه نزد من بیا، آیا نمی‌دانی که من
