ابن عباس: رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره آیه «طُوبی لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآب» {خوشا به حالشان، و خوش سرانجامی دارند} (رعد/29) فرمود: «طوبا» نام درختی است که خداوند آن را با دست خود در بهشت کاشت و از روح خود در آن دمید و زیورآلات از آن
زید بن علی: مردی از صحابه به همراه جمعی به حضور پیامبر صلی الله علیه و آله رسیدند؛ آن صحابه عرض کرد: یا رسول الله، درخت طوبا کجاست؟ فرمود: در خانه‌ی من در بهشت! شخص دیگری این سوال را پرسید و حضرت فرمود: در خانه‌ی علی بن أبی طالب در
ابوسعید خدری: پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: نخستین کسی که از میوه‌ی درخت طوبا می‌خورد، علی است!
ابوهُریره: رسول خدا صلی الله علیه و آله روزی به عمر خطّاب فرمود: ای عمر، در بهشت درختی وجود دارد که شاخ و برگ آن همه‌ی خانه‌ها و مجالس و کاخ‌های بهشتی را پوشش می‌دهد، ریشه‌ی این درخت در خانه‌ی من است. سه روز از این موضوع گذشت و پیامبر
موسی بن جعفر علیه‌السلام: از رسول خدا صلی الله علیه و آله در مورد «طوبا» سؤال شد، فرمود: درختی است در بهشت که ریشه‌ی آن در خانه‌ی من و شاخ و برگ آن در خانه‌های بهشتیان است. بار دیگر همین سؤال را از آن حضرت کردند، فرمود: درختی است که
ابوهریره: رسول خدا صلی الله علیه و آله نماز صبح را با ما اقامه نمود و سپس فرمود: جبرئیل فرود آمد و گفت: ای محمّد، خداوند ستونی در بهشت قرار داده که یک ثلث آن یاقوتی است سرخ و یک ثلث آن زمرّدی است سبز و ثلث دیگر آن از
