ابن عباس: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به همراه جمعی از صحابه که حسّان بن ثابت هم در جمع آنها بود در منا بودند. پیامبر(ص) فرمود: ای مسلمانان، این علی بن ابی‌طالب است، سیّد عرب و وصیّ اکبر. منزلت و جایگاه او نسبت به من، مثل منزلت هارون(ع) برای موسی(ع) است، با
جابر بن عبدالله انصاری: در محضر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله نشسته بودیم که علی علیه‌السلام آمد. رسول خدا(ص) به او نگاه کرد و فرمود: شکر خدایی که شریک ندارد! عرض کردیم: درست است یا رسول الله، شکر خدایی که شریک ندارد، ولی تصوّر می‌کنیم شما چون از چیزی متعجّب شده‌اید، این
مقداد بن اسود کندی: همراه رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بودیم. ایشان دست به پرده کعبه می‌فرمود: خدایا، بازویم را قوی کن و پشتیبان من باش. به من شرح صدر بده و اسمم را بر سر زبان‌ها بینداز! جبرئیل علیه‌السلام نازل شد و گفت: ای محمّد بخوان! فرمود: چه بخوانم؟ گفت: بخوان:
ابو أمامه باهلی نزد معاویه رفت و معاویه او را مقرب و نزدیک خود ساخت، آنگاه به خوردن غذا فرا خواند، و او را با دستش طعام داد و با دست خودش بر سر و صورتش عطر زد، و دستور داد تا کیسه ای دینار بیاورند و به او داد.
