خورشید

سلمان فارسی: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در خطبه‌ای به ما فرمود: ای مردم، به زودی از بین شما خواهم رفت. شما را درباره خاندانم سفارش به خیر می‌کنم، مبادا بدعت‌گذاری کنید. زیرا هر بدعتی مساوی با گمراهی است و جایگاه هر گمراهی به همراه صاحبش در آتش است. ای مردم، بعد

ابن عباس: رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌فرمود: شبی که به معراج رفتم، وارد بهشت شدم و در آنجا نوری را مشاهده کردم؛ به جبرئیل گفتم: این چه نوری بود که دیدم؟ گفت: ای محمّد این نه نور خورشید است و نه نور ماه، بلکه کنیزی از کنیزان

انس بن مالک: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: یقیناً علی بن أبی طالب همانند خورشیدی که در دنیا طلوع می‌کند، در بهشت خواهد درخشید!

جابر بن عبدالله و انس بن مالک: گروهی نزد عمر به بدگویی از علی علیه‌السلام پرداختند. سلمان گفت: عمر، آیا فراموش کردی روزی را که ابوبکر، من و ابوذر نزد رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بودیم و ایشان فرشی برای ما پهن کرد و هر یک از ما را در گوشه‌ای نشاند

رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: علی علیه‌السلام در آسمان هفتم به خورشید روز در زمین شباهت دارد و در آسمان دنیا به ماهِ شب در زمین. خداوند بخشی از فضل را به علی علیه‌السلام عطا کرد که اگر بر همه اهل زمین تقسیم می‌شد، همه را در بر می‌گرفت. خداوند آنقدر به

پیامبر صلی الله علیه و آله خطاب به علی بن ابی طالب علیه السلام: ای ابالحسن با خورشید سخن بگو که او با تو سخن می‌گوید. علی علیه السلام فرمود: سلام بر تو ای بنده مطیع خدا. خورشید گفت: سلام بر تو ای امیرالمؤمنین و امام متقین و رهبر سفیدرویان.

از میان کارهای برجسته ای که خدا به دست امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام انجام داده و اخبار مملو از آن است، زندگی‌نامه نویسان و مورخان آن را روایت کرده‌اند و شعرا اشعاری در مورد آن سروده‌اند، دو بار بازگشت خورشید برای آن حضرت علیه السلام است. یکبار

ام سلمه، اسماء بنت عمیس، جابر انصاری، ابوذر، ابن عباس، خُدری، ابوهریره و امام صادق علیه السلام: رسول الله صلی الله علیه و آله در کُراع الغمیم نماز خواند. وقتی سلام داد بر او وحی نازل شد و علی علیه السلام آمد و او در این حالت بود و به

جویریه بن مُسهِر، ابو رافع و حسین بن علی علیهما السلام: وقتی امیرالمؤمنین علیه السلام در بابل از فرات عبور کرد، خود همراه گروهی که با او بودند نماز عصر را خواند. اما مردم از عبور دادن آن‌ها فارغ نشدند تا این‌که خورشید غروب کرد و اکثراً نماز عصر را