زرّ بن حُبَیش: جمعی از اهالی قریش در مسجدالنبی بودند و پشت سر علی بن أبی طالب بدگویی می‌کردند. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله هم در خانه یکی از همسرانش در خواب قیلوله بود. وقتی بدگویی آنان در خانه بازگو شد، آن حضرت از خواب بلند شد و در حالی که لباس
امام صادق علیه‌السلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در حال قرائت نامه‌ای برای علی علیه‌السلام بود و او آن را می‌نوشت. وقتی به نصف آن رسید، پیامبر سرش را بر دامن او گذاشت و خوابید، اما علی علیه‌السلام به نوشتن ادامه داد تا اینکه تمام شد. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بیدار شد و
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: پیش رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله رفتم در حالی که ایشان سوره مائده را تلاوت می‌کرد. به من فرمود بنویس و من هم نوشتم تا به این آیه رسیدم: «إنَّما وَلیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسولُهُ وَالَّذینَ آمَنوا»{ولیّ شما، تنها خدا و پیامبر اوست و کسانی که ایمان آورده‌اند}(مائده/55). آنگاه رسول
سعد بن أبی وقّاص: علی علیه‌السلام فضیلت‌هایی داشت که هیچ کس غیر از او نداشت: 1- اجازه خواب در مسجدالنبی را داشت. 2- پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، در جنگ خیبر پرچم را به او داد و 3- همه درهای باز شده به مسجدالنبی غیر از درِ خانه علی(ع) را بست.
حذیفة بن أسید غفاری: زمانی که صحابه پیامبر به مدینه آمدند، خانه نداشتند و به همین دلیل، در مسجد می‌خوابیدند. پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به ایشان فرمود: در مسجد نخوابید، زیرا ممکن است در آن محتلم شوید. در نتیجه، آنها خانه‌هایی در اطراف مسجد ساختند و درهای آن را به سمت مسجد
جابر بن عبدالله انصاری: می‌خواستیم در مسجد بخوابیم در حالی که علی علیه‌السلام هم با ما بود. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله پیش ما آمد و فرمود: بلند شوید، در مسجد نخوابید. بلند شدیم تا بیرون برویم که پیامبر فرمود: ولی تو ای علی، در مسجد بخواب که این اجازه به تو
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: ای علی، خداوند دوست داشتن بینوایان و مستضعفان در زمین را به تو عطا فرمود و تو به برادری آنان خوشنود گشتی و آنها نیز به پیشوایی تو خوشنود شدند؛ پس خوشا به حال کسی که تو را دوست بدارد و تصدیقت
