رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: علی علیه‌السلام در آسمان هفتم به خورشید روز در زمین شباهت دارد و در آسمان دنیا به ماهِ شب در زمین. خداوند بخشی از فضل را به علی علیه‌السلام عطا کرد که اگر بر همه اهل زمین تقسیم می‌شد، همه را در بر می‌گرفت. خداوند آنقدر به
ابن عباس: در محضر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله نشسته بودیم که فرمودند: هر کس بخواهد علم آدم(ع)، آرامش نوح(ع)، صبوری ابراهیم(ع)، هوش موسی(ع) و زهد داوود(ع) را ببیند به او نگاه کند. نگاه کردیم و علی بن أبی طالب علیه‌السلام را دیدیم که مثل آب روان جاری در سراشیبی، در حال
امام حسین علیه‌السلام: روزی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، علی علیه‌السلام و عده‌ای از یارانش را که در حال آمدن بودند، نگاه کرد و فرمود: اگر کسی بخواهد جمال یوسف(ع)، بخشندگی ابراهیم(ع)، خوشرویی سلیمان(ع) و حکمت داوود(ع) را ببیند، به علی علیه‌السلام نگاه کند.
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: همراه رسول خدا صلی الله علیه و آله در یکی از راه‌های مدینه با پیرمردی روبه‌رو شدیم که موی صورت زیادی داشت و شانه‌اش پهن بود. به رسول خدا سلام داد و ایشان نیز پاسخ داد و به او خوش‌آمد گفت! بعد، آن پیرمرد برگشت و به
ابن عباس: خورشید بازنگشت مگر برای سلیمان وصی داود، یوشع وصی موسی و علی بن ابی طالب وصی محمد صلوات الله علیهم أجمعین.
