ابن عباس: شیبه بن عبدالدار و عباس بن عبدالمطّلب با هم‌دیگر فخرفروشی می‌کردند. شیبه گفت: کلیدهای کعبه در دست ماست، هر وقت اراده کنیم درهای آن را باز می‌کنیم یا می‌بندیم، به همین خاطر، بعد از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بهترین مردم هستیم! عباس هم گفت: مقام آب‌رسانی به حاجیان و
امام باقر یا امام صادق علیهماالسلام: آیه 19 سوره توبه درباره حمزه، علی(ع)، جعفر، عباس و شیبه نازل شده است. آن‌ها به آب‌رسانی به حاجیان و کلیدداری کعبه به هم فخرفروشی می‌کردند که خدای عزّوجل آیه «أجَعَلْتُمْ سِقایَةَ الْحاجِّ وَ عِمارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ کَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الآخِرِ» را
امام باقر علیه‌السلام: آیه 19 سوره توبه درباره علی(ع) و عباس و شیبة بن عثمان نازل شده است. عباس می‌گفت: من از شما برتر هستم چون وظیفه آب دادن به حجّاج را بر عهده دارم. شیبه گفت: من برتر هستم که کلیدداری کعبه به عهده من است. علی علیه‌السلام هم
عمّار بن یاسر: در یکی از جنگ‌های رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله همراه ایشان بودم. علی علیه‌السلام پرچم‌داران سپاه دشمن را کشت و جمع آنان را از هم پاشید و عمروبن عبدالله جمحی و شیبة بن نافع را هم به قتل رساند. پیش رسول خدا(ص) آمدم و گفتم: یا رسول الله، واقعا
امام باقر علیه‌السلام: علی را در مرتبه‌ای پایین‌تر از آن‌چه خداوند قرار داده، حساب نکنید. همچنین علی را بالاتر از آن‌چه خداوند قرار داده به حساب نیاورید. در منزلت علی همین بس که با دلاوران می‌جنگد و بهشتیان را با هم پیوند می‌دهد!
ابی اسحاق سبیعی: وارد مسجد جامع کوفه شدم و پیرمردی با سر و صورت سفید را دیدم که او را نمی‌شناختم؛ به ستونی تکیه داده بود و گریه می‌کرد و اشک‌هایش روی گونه‌هایش جاری بودند! به او گفتم: ای شیخ، چرا گریه می‌کنی؟ گفت: بیش از صد سال از عمر
امیرالمؤمنین علیه‌السلام خطاب به ابن عباس: بعد از نام و یاد خدا و سلام، من تو را در امانت خود شریک کردم و تو را همرازم قرار دادم و هیچ‌کس از افراد خاندانم برای یاری و مددکاری و امانت‌داری، مثل تو، مورد اعتمادم نبود. اما وقتی که دیدی روزگار بر
سید بن طاووس: در تفسیر ابن جحام خوانده‌ام که مصداق آیه «إنَّما وَلیُّکُم اللهُ وَ رَسولُهُ …» از نود راه که همگی اسناد پیوسته دارند و اغلب از رجال مخالف اهل بیت هستند، علی علیه‌السلام دانسته شده است؛ که از جمله راویان می‌توان به: علی علیه‌السلام، عمر بن خطاب، عثمان
محمد بن عبیدالله: چون با علی علیه‌السلام بیعت شد و طلحه و زبیر روانه بصره شدند و معاویه و مردم شام با وی از در مخالفت برخاستند، ابورافع گفت: این است مصداق قول رسول خدا صلی الله علیه و آله آن‌گاه که فرمود: علی با قومی خواهد جنگید که جنگیدن
