زید بن جهم: امام صادق علیه السلام فرمود: هر وقت به علی علیه‌السلام سلام می‌دهید، او را «امیرالمؤمنین» خطاب کنید. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به ابوبکر فرمود: بلند شو و به علی علیه‌السلام به عنوان «امیرالمؤمنین» سلام کن. گفت: این دستور خداست یا تصمیم پیامبر؟ فرمود: بله، دستور خدا و پیامبر
ابن عباس، آیه «یُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذینَ آمَنواْ بِالْقَوْلِ الثّابِتِ فِی الْحَیٰوةِ الدُّنْیا وَ فِی الآخِرَةِ»(ابراهیم/27) را اینطور معنا کرده است: خدا مؤمنین را در زندگی دنیا و آخرت، با ولایت امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام ثابت‌قدم و پابرجا می‌کند.
جابر بن عبدالله انصاری: مردمی از یمن با چهره‌های گشاده و بشّاش به محضر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله آمدند. پیامبر(ص) فرمود: اینها مردمی مهربان و ثابت‌قدم در ایمان هستند. «منصور» هم از نسل اینهاست(1) که به همراه هفتادهزار رزمنده برای یاری جانشین من و جانشین وصیّ من به میدان می‌آید. رزمنده‌هایی
أصبغ بن نباته: من بر در خانه امیرالمؤمنین علیه‌السلام رکوع می کردم و بر درگاه خداوند دعا می کردم که امیرالمؤمنین علیه‌السلام بیرون آمد و فرمود: ای اصبغ! چه کار می کردی؟ گفتم: رکوع و دعا می کردم. فرمود: آیا نمیخواهی دعایی به تو یاد دهم که از رسول خدا
