ابن مسعود: پیامبر(ص) در بستر مرگ بود و من برای عیادت پیش ایشان رفتم. وقتی وارد مسجد شدم، مردم را دیدم که آن چنان ساکت بودند انگار پرنده روی سرشان لانه کرده باشد! در همین لحظات، امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام آمد و به رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله سلام کرد. در
ابن عباس: عبدالله بن اُبَیّ و دوستانش با جمعی از صحابه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله مواجه شدند. عبدالله به همراهانش گفت: ببینید به این احمق‌ها چه می‌گویم! ناگهان، دست علی علیه‌السلام را گرفت و گفت: آفرین به پسرعموی رسول خدا و داماد او، سرور بنی‌هاشم بعد از رسول خدا. علی صلوات الله
امام باقر و امام صادق علیهماالسّلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله [در خلال سخنانی] فرمود: کدام یک از شما وصیت من را قبول می‌کند، یاور من در کارم می‌شود، دِین مرا ادا می‌کند، وعده‌های من را بعد از من به جا می آورد و جانشین من می‌شود؟ دو مرد به سلمان گفتند:
ابن عباس درباره آیه «إنَّ الَّذینَ أجْرَمواْ کانواْ مِنَ الَّذینَ آمَنواْ یَضْحَکونَ»{گناهکارها همیشه به مؤمنان پوزخند می‌زدند!}(مطففین/29): منظور این آیه، حارث بن قیس و جمعی از همراهان اوست. هرزمانی که امیرالمؤمنین علیه‌السلام از کنارشان می‌گذشت، می‌گفتند: این را ببینید که محمد(ص) از بین اهل بیتش انتخاب کرده… و با این
مجاهد بن جبر: عده‌ای از اهل قریش در حیاط کعبه می‌نشستند و به صحابه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله اشاره می‌کردند و آنان را مسخره می‌کردند. روزی علی علیه‌السلام به همراه تعدادی از اصحاب پیامبر(ص) از کنار آنان عبور می‌کردند که مورد ریشخند و تمسخر آنان قرار گرفتند. آن‌ها به هم چشمک می‌زدند
عبایة بن ربعی: علی علیه‌السلام در حال عبور از کنار جمعی از قریش بود. در حالی که به یکدیگر چشمک می‌زدند، گفتند: نگاه کنید، این همان کسی است که محمد(ص) او را انتخاب کرده و از بین اعضای خانواده‌اش او را بر دیگران ترجیح داده است. خدا هم این آیات
ابن عباس در مورد آیه «وَ لَمّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْیَمَ مَثَلاً إذا قَوْمُکَ مِنْهُ یَصِدّون»{هنگامی که از پسر مریم یاد شد، ناگهان قوم تو هلهله درانداختند و اعتراض کردند}(زخرف/57) گفت: جبرئیل در سمت راست پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نشسته بود که امیرالمؤمنین آمد. جبرئیل علیه‌السلام خندید و گفت: ای محمّد، این علی
امام باقر علیه السّلام درباره آیه «إنّا کَفَیْناکَ الْمُسْتَهزِئینَ»{ما [شرّ] استهزاکنندگان را از تو برطرف خواهیم کرد}(حجر/95) می‌فرماید: مراد از «مستهزئین» یعنی دشمنان امیرالمؤمنین علیه السّلام و دوستانشان و هرکه ایشان را تمسخر می‌کرده است، و اینان همان کسانی هستند که گفتند: این برگزیده محمّد از میان خاندان اوست و
امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «إنَّ الَّذینَ أجْرَمواْ کانواْ مِنَ الَّذینَ ءامَنواْ یَضْحَکونَ»{بدکاران [در دنیا] پیوسته به مؤمنان می‌خندیدند}(مطففین/29) فرموده است: این آیات درباره علی علیه‌السلام و کسانی از بنی‌امیه که او را به باد تمسخر می‌گرفتند نازل شده است. زیرا هرگاه علی علیه‌السلام بر جمعی از بنی‌امیه و منافقان
محمد بن موسی عَنَزی: مالک بن ضَمرَه رواسی از اصحاب امیرالمؤمنین علیه السلام بود و از کسانی که از جانب ایشان علم فراوانی آموخته بود. همچنین هم‌نشین ابوذر بود و از علم او نیز آموخته بود. در زمان بنی امیه می‌گفت: خدایا مرا یکی از آن سه نفر قرار نده.
