ابابصیر: امام صادق علیه‌السلام در مورد آیه «ذی قُوَّةٍ عِندَ ذِی الْعَرْشِ مَکین»{صاحب قدرت است و نزد خدای صاحب عرش، مقام والایی دارد}(تکویر/20) فرمود: منظور، جبرئیل(ع) است. گفتم: آیه «مُطاعٍ ثَمَّ أمین»{آنجا مورد اطاعت و امین است}(تکویر/21) به چه معنی است؟ فرمود: منظور، رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله است. کسی که پیش
امام باقر علیه‌السلام: منظور از آیه «وَ لَقَدْ صَرَّفْنا فی هٰذَا الْقُرْآنِ لِیَذَّکَّروا وَ ما یزیدُهُمْ إلاّ نُفوراً»{ما در این قرآن، انواع بیانات مؤثر را آوردیم تا متذکر شوند، ولی فقط نفرتشان را بیشتر می‌کند}(اسراء/41) این است که: ما علی علیه‌السلام را در هر آیه‌ای یاد کردیم اما از پذیرش
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «وَ لَقَدْ صَرَّفْنا فی هٰذَا الْقُرْآنِ لِیَذَّکَّرواْ وَ ما یَزیدُهُمْ إلّا نُفورًا»{ما در این قرآن، انواع بیانات مؤثر را آوردیم تا متذکر شوند! ولی فقط نفرتشان بیشتر می‌شود.}(أسراء/41) فرمود: منظور آیه این است که علی علیه السلام را در قرآن یاد کردیم و علی علیه‌السلام
امام کاظم علیه‌السلام آیات 48 تا 51 سوره حاقه را این‌گونه قرائت و معنا کردند: «إنَّ [وَلایَةَ عَلیٍّ] لَتَذْکِرَةٌ لِلْمُتَّقینَ [لِلْعالَمینَ] * وَ إنّا لَنَعْلَمُ أنَ مِنْکُمْ مُکَذِّبینَ * وَ إنَّ [عَلیّاً] لَحَسْرَةٌ عَلَى الْکافِرینَ * وَ إنَّ [وَلایَتَهُ] لَحَقُ الْیقینِ»{[ولایت علی علیه‌السلام] بدون شک برای پارسایانِ [عالِم] مایه تذکر
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «فَلَمّا نَسواْ ما ذُکِّرواْ بِهِ فَتَحْنا عَلَیْهِمْ أبْوابَ کُلِّ شَیْءٍ حَتّى إذا فَرِحوا بِما أُوتوا أخَذْناهُمْ بَغْتَةً فَإذا هُمْ مُبْلِسونَ»{هنگامی که آنچه را به آنها یادآوری شده بود فراموش کردند، درهای همه چیز را به روی آنها گشودیم، تا خوشحال شدند. ناگهان آنها را گرفتیم.
ابن عباس: واژه «ذکر» در آیه «قَدْ أنزَلَ اللَّهُ إلَیْکُمْ ذِکْرًا»{خداوند مایه تذکّر بر شما نازل کرده است}(طلاق/10) به معنی پیامبر صلی الله علیه و آله است؛ زیرا پیامبر ذکری از جانب خدا و علی علیه‌السلام ذکری از جانب محمد صلی الله علیه و آله است. قرآن نیز در همین
