ریاح بن حارث: در حیاط مسجد النبی در محضر امیرالمؤمنین علیه‌السلام بودم که گروهی شترسوار آمدند و در آنجا شترهای خود را خواباندند و پیاده به حضور علی علیه‌السلام رسیدند. گفتند: السلام علیک یا امیرالمؤمنین و رحمة الله و برکاته. ایشان فرمود: شما که هستید؟ پاسخ دادند: بندگان شما یا
امام محمد باقر علیه السلام: روزی در حالی که امیرالمؤمنین علیه السلام در مسجد نشسته بود و اصحابش گرد او بودند، مردی از شیعیانش آمد و گفت: خدا می‌داند که من پنهانی به محبت تو اقرار می‌کنم همان طور که آشکارا به محبت تو اقرار می‌کنم. و تو را پنهانی
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: ای علی، خداوند دوست داشتن بینوایان و مستضعفان در زمین را به تو عطا فرمود و تو به برادری آنان خوشنود گشتی و آن‌ها نیز به پیشوایی تو خوشنود شدند؛ پس خوشا به حال کسی که تو را دوست بدارد و تصدیقت
