امام حسن عسکری علیه‌السلام در تفسیر آیات «إنَّ الَّذینَ یَکْتُمونَ ما أنزَلْنا مِنَ الْبَیِّناتِ وَ الْهُدیٰ مِن بَعْدِ ما بَیَّنّاهُ لِلنّاسِ فِی الْکِتابِ أُوْلٰئِکَ یَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَ یَلْعَنُهُمُ اللّاعِنونَ * إلّا الَّذینَ تابواْ وَ أصْلَحواْ وَ بَیَّنواْ فَأُوْلٰئِکَ أتوبُ عَلَیْهِمْ وَ أنَا التَّوّابُ الرَّحیمُ»{کسانی که دلایل روشن، و وسیله هدایتی
امام جعفر صادق علیه‌السلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در زمان همان بیماری که با آن از دنیا رفت، در خطبه‌ای فرمود: ای مهاجرین و انصار و هر که در این روز و در این ساعت از انس و جن صدای من را می‌شنود؛ حاضران شما به غایبان بگویند که من در
عبدالوهاب ثقفی: امام جعفر صادق علیه‌السلام به حُمران [بن اعین] نگاه کرد، به گریه افتاد و فرمود: ای حمران، از مردم تعجب می‌کنم که در مورد سخنان رسول خدا(ص) چگونه غفلت و فراموش کردند یا خود را به فراموشی زدند. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله زمانی که در بستر بیماری افتاد، مردم
صعصة بن صوحان: امیرالمؤمنین علیه السلام از من در بستر بیماری عیادت کرد و فرمود: آگاه باش، عیادتم را وسیله فخر به دیگران قرار مدی…
