بیعت

امام صادق علیه‌السّلام: وقتی که مردم با ابوبکر بیعت می‌کردند، بُریده اسلمی غایب و در شام بود. وقتی برگشت، پیش ابوبکر رفت و گفت: ای ابوبکر، فراموش کردی که به پیامبر(ص) بر ما تکلیف کرد که به علی(ع) به عنوان امیرالمؤمنین سلام بدهیم؟ ابوبکر گفت: بُریده! تو غایب بودی و

ربیعه سعدی: حذیفة بن یمان در زمان عثمان، حاکم مدائن بود. وقتی علی علیه‌السّلام امیر مؤمنان شد، نامه‌ای به حذیفه نوشت و به او گفت که مردم با او بیعت کرده‌اند. حذیفه هم که علیل و ناتوان شده بود، صاف نشست و سه‌بار گفت: به خدا قسم، حقیقتاً امیرالمؤمنین حقیقی

ابورافع: پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، فرزندان عبدالمطلّب را در شعب ابی‌طالب دور هم جمع کرد که تعدادشان در آن روز، به چهل نفر می‌رسید. علی علیه‌السلام هم ران گوسفندی را برای پذیرایی از ایشان بار گذاشت و آبگوشتی درست کرد. بعد، مقداری نان خُرد کرد و آبگوشت روی آن ریخت و ترید

امیرالمؤمنین علی علیه‌‌السلام بر بالای منبر مسجد کوفه فرمود: من سرور جانشینان و جانشین سرور پیامبرانم. من امام مسلمانان و پیشوای پرهیزکاران و صاحب‌اختیار مؤمنان و همسر سرور زنان جهانم. منم که انگشتر به دست راست دارم و پیشانی بر خاک می‌گذارم. من همان کسی هستم که دو بار هجرت

امیرمؤمنان علی علیه‌السلام: بدانید که روزی شما را مجبور خواهند کرد که مرا نفرین کنید و نسبت دروغگو به من بدهید؛ هر کس از روی ناچاری و اکراه لعن کرد و خدا بداند که او مجبور بوده است، من و او با هم به محضر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله وارد می‌شویم!

ابی اسحاق سبیعی: وارد مسجد جامع کوفه شدم و پیرمردی با سر و صورت سفید را دیدم که او را نمی‌شناختم؛ به ستونی تکیه داده بود و گریه می‌کرد و اشک‌هایش روی گونه‌هایش جاری بودند! به او گفتم: ای شیخ، چرا گریه می‌کنی؟ گفت: بیش از صد سال از عمر

بریده اسلمی: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، علی‌بن‌ابی‌طالب علیه‌السلام را به سمت یمن فرستاد، در حالی که خالد بن ولید هم حضور داشت و فرمود: هر موقع با هم جمع شدید، علی(ع) فرمانده همه شماست و اگر از هم جدا افتادید، هر کدام فرمانده لشکر خود است. وقتی تصمیم به بازگشت به