امام رضا علیه‌السلام: شهرت روز غدیر در آسمان بیشتر از شهرت آن در زمین است، و خداوند متعال در فردوس قصری دارد که آجرهای آن، یکی از نقره و یکی از طلاست و صدهزار گنبد سرخ و صدهزار خیمه از یاقوت سبز دارد، خاکش از مُشک و عنبر است و
هشام بن سالم: در محضر امام صادق علیه‌السلام بودم که معاویة بن وهب و عبدالملک بن اعین خدمت ایشان رسیدند؛ معاویة بن وهب عرض کرد: ای فرزند پیامبر! حدیثی که می‌گوید رسول خدا صلی الله علیه و آله پروردگارش را دیده، چیست و او را به چه صورتی دیده است؟
رسول خدا صلی الله علیه و آله: وقتی مرا به معراج بردند، به جایی رسیدم که میان من و پروردگارم نه فرشته مقرّبی بود و نه فرستاده و پیامبری. در آن مقام هر حاجتی از خدا خواستم بهتر از آن را به من عطا فرمود. در آنجا آوایی شنیدم که
امام باقر علیه‌السلام: علی علیه‌السلام نشانه‌ای برای محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله است و محمّد به ولایت علی دعوت می‌کند. مگر سخن رسول خدا را نشنیده‌ای که می‌فرماید: «مَن کُنتُ مَولاهُ فَعَلیٌّ مولاهُ اللَّهمَّ والِ مَن والاهُ وَ عادِ مِن عاداهُ»؟! پس خداوند دوستدارِ دوستدار او و دشمنِ دشمن او شد. اما اینکه
زید بن علی بن الحسین: در آیه «وَ اللَّهُ یَدْعواْ إِلی دارِ السَّلامِ وَ یهْدی مَن یَشاءُ إلی صِراطٍ مُّسْتَقیم»{و خدا [شما را] به سرای سلامت فرا می خواند، و هر که را بخواهد به راه راست هدایت می کند.}(یونس/25)، «دارالسلام» به معنی «بهشت» است و «صراط مستقیم» یعنی ولایت
رسول خدا صلی الله علیه و آله: هرکس دوست دارد که به شاخه یاقوت سرخی که خداوند در بهشت عدن کاشته، چنگ بزند، باید به حُبّ علی بن أبی طالب علیه السّلام تمسّک بجوید.
عبدالله بن عمر: از پیامبر صلی الله علیه و آله درباره علی بن أبی‌طالب علیه السّلام پرسیدم، فرمود: مردم را چه می‌شود که منکر کسی می‌شوند که نزد خدا منزلتی همچون منزلت من دارد؟! بدانید که هرکس علی را دوست بدارد، مرا دوست داشته و هرکس مرا دوست داشته باشد
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: ای علی، اگر بنده‌ای به اندازه زمان اقامت نوح در قومش خدا را عبادت کند و به اندازه کوه اُحد طلا داشته باشد و آن را در راه خدا انفاق نماید و عمرش چنان طولانی شود که هزار حج به جا آورد
رسول خدا صلی الله علیه و آله: هر کس که بمیرد در حالی که ذره‌ای از حُبّ علی بن أبی طالب علیه‌السلام در قلبش باشد، خداوند عزّوجل او را وارد بهشت می‌کند.
امام باقر علیه السّلام: مردی نزد پیامبر صلی الله علیه و آله آمد و عرض کرد: یا رسول الله، آیا هر که بگوید «لاإله إلّا الله» مؤمن است؟ فرمود: دشمنی با ما موجب می‌شود انسان به یهود و نصارا ملحق شود. شما به بهشت وارد نمی‌شوید مگر اینکه مرا دوست
