امام باقر علیه السّلام درباره کلام خدای متعال: «فَالَّذینَ لا یُؤْمِنونَ بِالْاخِرَةِ قُلوبُهُم مُنکِرَةٌ وَ هُم مُسْتَکْبِرونَ»{پس کسانی که به آخرت ایمان ندارند، دلهایشان انکارکننده [حق] است و خودشان متکبرند.}(نحل/۲۲) فرمود: آن‌ها از پذیرش ولایت علی تکبّر می‌ورزند و خداوند در مورد کسانی که از پذیرش ولایت علی علیه السلام
از جمله صفات اوصیا که امیرالمؤمنین علیه‌السلام برای مردی یهودی بر شمرد، چنین است: اما هفتم ای برادر یهود، اینکه رسول خدا صلی الله علیه و آله چون عازم فتح مکه شد، دوست داشت همان طور که در آغاز دعوت آنان را به اسلام فرا خوانده بود، در پایان نیز
امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمانُ وُدّا»{خداوندِ رحمان، محبّتی برای آنان در دلها قرار می‌دهد}(مریم/۹۶) فرمود: این «ودّ» همان مودّتی است که خداوند ذکر کرده است. همچنین ایشان در مورد آیه [بعد]، «فَإنَّما یَسَّرْناهُ بِلِسانِکَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقینَ وَ تُنذِرَ بِهِ قَوْمًا لُدًّا» فرمود: خداوند متعال آن‌گاه که