امام صادق علیه السلام درباره آیه «أ فَمَن وَعَدْناهُ وَعْدًا حَسَنًا فَهُوَ لاقیه»{کسی که وعده نیکو به او داده‌ایم و او به آن خواهد رسید.}(قصص/61) فرمود: «کسی که وعده نیکو به او داده‌ایم» علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام است که خدا به او وعده داده انتقامش را در دنیا از دشمنانش
امام سجاد علیه‌السلام: در روز شورا(1)، علی علیه‌السلام با استناد به آیه «فَإن زَلَلْتُم مِن بَعْدِ ما جاءَتْکُمُ الْبَیِّناتُ فَاعْلَمواْ أنَّ اللَّهَ عَزیزٌ حَکیمٌ»{اگر بعد از آنکه دلایل و نشانه‌های روشن برای شما آمد، لغزیدید نهایتاً بدانید که خدا [در انتقام از شما] توانای شکست‌ناپذیر و حکیم است.}(بقره/209)، از حقّ
امام حسن عسکری علیه‌السلام در تفسیر آیات «یا أیُّهَا الَّذینَ آمَنواْ ادْخُلواْ فِی السِّلْمِ کافَّةً وَ لا تَتَّبِعواْ خُطُواتِ الشَّیْطانِ إنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ * فَإن زَلَلْتُم مِن بَعْدِ ما جاءَتْکُمُ الْبَیِّناتُ فَاعْلَمواْ أنَّ اللَّهَ عَزیزٌ حَکیمٌ»{ای اهل ایمان! همگی تسلیم محض خدا باشید و از گام‌های شیطان پیروی نکنید،
جابر بن عبدالله انصاری: من در حجةالوداع و در منا، از هرکس به رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله نزدیک‌تر بودم که فرمود: نبینم بعد از من مرتد و کافر شوید و یکدیگر را بکشید. به خدا قسم، اگر این کار را کنید من را در همان سپاهی می‌بینید که با آن می‌جنگید!
امام صادق علیه‌السلام: آیه «فَإمّا نَذْهَبَنَّ بِکَ فَإنّا مِنْهُم مُنتَقِمون »{اگر ما تو را [از دنیا] ببریم، قطعاً از آنان انتقام می‌گیریم}(زخرف/41) این گونه معنا می‌شود: ای محمد، اگر ما تو را از مکه به مدینه ببریم، تو را در حالی به آن باز می‌گردانیم که به دست علی بن
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: هرکس دوست داشته باشد که به دین من متوسل شود و بعد از من بر کشتی نجات سوار شود، باید به علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) اقتدا کند. با دشمنش دشمنی کند و با دوستدارش دوست باشد. او جانشین و خلیفه من بر اُمّتم هم در زمان حیاتم و هم پس
امام صادق علیه‌السلام: وقتی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله سخنان خود را در غدیرخم بیان فرمود، مردم به خیمه‌های خود رفتند. مقداد از کنار جمعی از ایشان گذر می‌کرد که می‌گفتند: به خدا قسم اگر از یاران خسرو شاه ایران و قیصر پادشاه روم بودیم، لباس‌های خز و پر نقش و نگار و
امام باقر علیه‌السلام در مورد تأویل آیات «حَتّىٰ إذا جاءَنا قالَ يا لَيْتَ بَيْني وَبَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرينُ * وَلَنْ يَنْفَعَكُمُ الْيَوْمَ إذْ ظَلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِي الْعَذابِ مُشْتَرِكونَ * أفَأنْتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ أوْ تَهْدِي الْعُمْيَ وَمَنْ كانَ في ضَلالٍ مُبينٍ * فَإِمّا نَذْهَبَنَّ بِكَ فَإِنّا مِنْهُمْ مُنْتَقِمونَ»{تا زمانی که
از معجزات امیرالمؤمنین علیه‌السلام این است که میثم تمار برده زنی از بنی اسد بود. حضرت او را خرید و آزاد کرد و فرمود: اسمت چیست؟ گفت: سالم. فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله به من خبر داد که نامی که پدرت برایت گذاشته است در عجم میثم
