امام جعفر صادق علیه‌السلام: ابراهیم خلیل الله صلوات‌الله‌علیه دست به دعا برداشت و گفت: «رَبِّ اجْعَلْ هٰذَا الْبَلَدَ آمِنًا وَ اجْنُبْنی وَ بَنیَّ أن نّعْبُدَ الْأصْنَام»{«خدایا، این مکه را شهری امن قرار بده. من و بچه‌هایم را از پرستش بت‌ها دور نگه دار}(ابراهیم/35). [استجابت] این دعا به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله رسید
امام صادق علیه‌السلام آیه «فَإذا فَرَغْتَ فَانصَبْ»(انشراح/8) را اینطور معنا فرمود: وقتی فارغ و خاطر‌جمع شدی علی را به جانشینی خود منصوب کن. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله مشغول انجام مناسک حج بودند که این آیه نازل شد.
از امام صادق علیه‌السلام درباره معنای آیه «أَ لَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَک»(انشراح/1) سؤال شد. ایشان فرمود: یعنی [ای پیامبر]، مگر ما به تو به واسطه علی علیه‌السلام، شرح صدر ندادیم؟! پس او را جانشین خود قرار ده. سؤال شد: آیه «فَإذا فَرَغْتَ فَانصَبْ»(انشراح/8) به چه معناست؟ امام فرمود: خدا به
امام صادق علیه‌السلام آیات 7 و 8 سوره انشراح را اینطور قرائت و معنا کردند: «فَإذا فَرَغْتَ [مِنْ نُبُوَّتِکَ] فَانْصَبْ [عَلیاً] * وَ إِلى رَبِّکَ فَارْغَبْ [فی ذَلِکَ]» یعنی ای پیامبر، وقتی از نبوّت فارغ و خاطر‌جمع شدی، علی علیه‌السلام را به عنوان جانشین منصوب کن و با این کار
امام صادق علیه‌السلام: آیات «یا أیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّة * ارْجِعِی إلى رَبِّکِ راضیةً مَرْضیةً * فَادْخُلی فی عِبادی * وَ ادْخُلی جَنَّتی»{ای جان آرام‌گرفته و اطمینان‌یافته! به سوی پروردگارت برگرد، در حالی که هم تو از او خشنودی و هم او از تو خشنود است. پس در میان بندگانم درآی
امام موسی بن جعفر علیه السلام: از پدرم درباره آیه «یَوْمَئِذٍ یَتَّبِعونَ الدّاعیَ لا عِوَجَ لَهُ»{در آن روز، همه از دعوت‌کننده الهی پیروی می‌کنند، و قدرت مخالفت با او را نخواهند داشت}(طه/108) سؤال کردم. ایشان فرمود: منظور از «دعوت‌کننده الهی» امیرالمؤمنین علیه‌السلام است.
امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذی هَدانا لِهٰذا وَ ما کُنّا لِنَهْتَدیَ لَوْ لا أنْ هَدانَا الله»{همه ستایش‌ها ویژه خداست که ما را به این هدایت کرد، و اگر خدا ما را هدایت نمی‌کرد هدایت نمی‌شدیم.}(اعراف/43) فرمود: وقتی روز قیامت به پا شود، خداوند پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و علی
امام صادق علیه‌السلام: منظور از آیه «الَّذینَ آمَنوا وَ لَمْ یَلْبِسواْ إیمانَهُم بِظُلْمٍ أُوْلٰئِکَ لَهُمُ الْأمْنُ وَ هُم مُهْتَدون»{آنها که ایمان آوردند، و ایمان خود را با لباس ظلم نپوشاندند، امن و امان تنها برای آنهاست؛ و آنها هدایت‌یافتگانند}(انعام/82)، ولایت علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام است، بدون آنکه آن را با
امام صادق علیه‌السلام: آیه «وَ إن کُنتُمْ فی رَیْبٍ مِمّا نَزَّلْنا عَلیٰ عَبْدِنا فَأْتواْ بِسورَةٍ مِن مِثْلِهِ وَ ادْعواْ شُهَداءَکُم مِن دونِ اللَّهِ إن کُنتُمْ صادِقین»{اگر درباره آنچه بر بنده خود [= پیامبر] نازل کرده‌ایم شک و تردید دارید، یک سوره مانند آن بیاورید و شاهدان خود را -غیر از
امام باقر و امام صادق علیهماالسّلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله [در خلال سخنانی] فرمود: کدام یک از شما وصیت من را قبول می‌کند، یاور من در کارم می‌شود، دِین مرا ادا می‌کند، وعده‌های من را بعد از من به جا می آورد و جانشین من می‌شود؟ دو مرد به سلمان گفتند:
