امام باقر علیه‌السلام: وقتی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله دست علی علیه‌السّلام را در غدیرخم بالا برد و فرمود: هر که من مولای او بودم، حالا علی مولای اوست، ابلیس لعنت‌الله‌علیه به همراه شیاطینش حاضر بودند. وقتی رسول خدا جمله «مَن کُنتُ مولاهُ فعلیٌّ مولاه» را بر زبان آورد، شیاطین به ابلیس
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «قالَ الَّذینَ لا یَرْجونَ لِقاءَنا ائْتِ بِقُرْءَانٍ غَیْرِ هٰذا أوْ بَدِّلْه»{کسانی که به دیدار ما امید ندارند می‌گویند: «قرآن دیگری جز این بیاور، یا آن را عوض کن.»}(یونس/15) فرمود: این سخن دشمنان رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله پشت سرش بود، وقتی می‌دیدند که آن حضرت به سخنان
امام باقر علیه‌السلام: [پس از اعلام ولایت امیرالمؤمنین علیه‌السلام توسط پیامبر صلی الله علیه وآله در غدیر،] معاویه بلند شد، با غرور و خشم از مجلس بیرون رفت، در حالی که دست راستش در دست ابوموسی اشعری و دست چپش در دست مغیرة بن شعبه بود و در همان حال
کُمیت، در حضور امام باقر علیه‌السلام این ابیات را قرائت کرده است: – روز اجتماع در غدیرخم چه روز ارجمندی بود، که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله مقام ولایت و امامت را برای ما آشکار فرمود، البته اگر اطاعت شود! – ولی این مردم آن را خرید و فروش کردند، و امر خطیری
امام باقر و امام صادق علیهما السّلام: … یک نفر یهودی به عمر گفت: اگر این روز -یعنی روز غدیر- متعلّق به ما بود، آن را عید می‌گرفتیم. ابن عباس هم در پاسخ گفت: چه روزی کامل‌تر از این عید؟!
زیاد بن منذر: در محضر امام باقر علیه‌السلام بودم در حالی که ایشان مشغول سخن گفتن با مردم بود. ناگهان مردی از اهل بصره به نام عثمان أعشی که از حسن بصری نقل حدیث می‌کرد برخاست و عرض کرد: ای فرزند رسول خدا، فدایت شوم، حسن بصری حدیثی را برای
امام باقر علیه‌السلام: هنگامی که جبرئیل در حجّةالوداع با اعلان امر علی بن ابی طالب علیه‌السلام بر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نازل شد و آیه «یا أیُّهَا الرَّسولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إلَیکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَاللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النّاس»{ای پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو
امام باقر علیه‌السلام: ابلیس چهار بار جیغ کشید: 1- روزی که لعن شد، 2- روزی که به زمین هبوط کرد، 3- روز بعثت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و 4- روز غدیر.
امام باقر علیه‌السلام: وقتی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در روز غدیرخُم امیرالمؤمنین را به ولایت منصوب فرمود، در کنار او هفت تن از منافقان نشسته بودند که ابوبکر، عمر، عبدالرحمان بن عوف، سعد بن ابی وقّاص، ابوعبیده، سالم غلام آزاد شده ابو حذیفه و مغیره بن شعبه از جمله ایشان بودند.
امام باقر علیه‌السلام: آخرین فریضه‌ای که خدای متعال نازل فرمود، فریضه «ولایت» بود و پس از آن هیچ فریضه‌ای نازل نشد. بعد از آن آیه «الْیَوْمَ أکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُم»(مائده/3) در «کراع الغمیم»(1) نازل گردید. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله آن را در جُحفه به جا آورد و پس از آن دیگر فریضه‌ای
