امام باقر علیه‌السلام: روزی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در میان یارانش نشسته بود که علی علیه‌السلام با لباسی کهنه و پاره که قسمتی از بدن او را نشان می‌داد، وارد شد و در نزدیکی پیامبر(ص) نشست. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله کمی به او خیره شد و سپس این آیه را تلاوت فرمود:
امام باقر علیه‌السلام: مقداری مال و زیورآلات را برای رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله آوردند در حالی که یاران آن حضرت هم حضور داشتند. پیامبر(ص) آن را تا به آخر میان آن‌ها تقسیم کرد. وقتی تمام شد، مردی از فقیران مهاجر که موقع تقسیم اموال غایب بود، آمد. وقتی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله
جابر بن عبدالله انصاری: به امام باقر علیه‌السلام عرض کردم: آیه «لَقَدْ رَضیَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنینَ إذْ یُبایِعونَکَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ»{خداوند از مؤمنان -هنگامی که در زیر آن درخت با تو بیعت کردند- راضی و خشنود شد}(فتح/۱۸) شامل چند نفر است؟ فرمود: ۲۲۰۰ نفر. عرض کردم: آیا علی علیه‌السلام هم در
امام باقر علیه‌السلام: مصداق آیه «قُلْ هٰذِهِ سَبیلی أدْعواْ إلَی اللَّهِ عَلٰی بَصیرَةٍ أنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنی»{بگو: این طریقه و راه من است که من و هر کس پیرو من است بر پایه بصیرت و بینایی به سوی خدا دعوت می‌کنیم}(یوسف/۱۰۸) اختصاصاً علی بن ابی طالب علیه‌السلام است؛ و اگر
امام باقر صلوات‌الله‌علیه: در آیه «قُلْ هٰذِهِ سَبیلی أدْعواْ إلَی اللَّهِ عَلٰی بَصیرَةٍ أنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنی»{بگو: این طریقه و راه من است که من و هر کس پیرو من است بر پایه بصیرت و بینایی به سوی خدا دعوت می‌کنیم}(یوسف/۱۰۸)، منظور از ضمیر«ی»، رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله و منظور از
امام باقر علیه‌السلام: وقتی خداوند مکه را به دست رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فتح کرد، منصب آب‌رسانی به حاجیان را به عبّاس و پرده‌داری مسجدالحرام را به عثمان بن طلحه داد و چیزی به علی علیه‌السلام نداد. به علی علیه‌السلام گفتند: پیامبر(ص)، آب‌رسانی به حاجیان را به عباس و پرده‌داری مسجدالحرام
امام باقر یا امام صادق علیهماالسلام: آیه ۱۹ سوره توبه درباره حمزه، علی(ع)، جعفر، عباس و شیبه نازل شده است. آن‌ها به آب‌رسانی به حاجیان و کلیدداری کعبه به هم فخرفروشی می‌کردند که خدای عزّوجل آیه «أجَعَلْتُمْ سِقایَةَ الْحاجِّ وَ عِمارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ کَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الآخِرِ» را
امام باقر علیه‌السلام: آیه ۱۹ سوره توبه درباره علی(ع) و عباس و شیبة بن عثمان نازل شده است. عباس می‌گفت: من از شما برتر هستم چون وظیفه آب دادن به حجّاج را بر عهده دارم. شیبه گفت: من برتر هستم که کلیدداری کعبه به عهده من است. علی علیه‌السلام هم
امام باقر علیه‌السلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، علی(ع) و یاران او را دوبار به مردم معرفی کرده است: یک بار زمانی که فرمود: «مَن کُنتُ مولاه فَهذا علیٌّ مولاه» و بار دوم زمانی که آیه «وَ إن تَظاهَرا عَلَیْهِ فَإنَّ اللّهَ هُوَ مَوْلاهُ وَ جِبْریلُ وَ صالِحُ الْمُؤمِنینَ وَ الْمَلائِکَةُ بَعْدَ
امام باقر علیه‌السلام: منظور از «صالح المؤمنین» در آیه «وَ إن تَظاهَرا عَلَیْهِ فَإنَّ اللّهَ هُوَ مَوْلاهُ وَ جِبْریلُ وَ صالِحُ الْمُؤمِنینَ»{اگر علیه پیامبر همدست شوید، [کاری از پیش نمی‌برید]؛ زیرا خدا و جبرئیل و شایسته‌ترین مؤمن، یاور او هستند}(تحریم/۴) علی علیه‌السلام است.