زینب بنت حصین: پیامبر صلی الله علیه و آله یک روز صبح پیش فاطمه سلام‌الله‌علیها رفت. فاطمه گفت: پدر جان! دیشب را به صبح رساندیم در حالی که چیزی برای خوردن نداشتیم. پیامبر فرمود: آن دو پرنده را بیاور! فاطمه هم برگشت و ناگهان دو پرنده کباب‌شده را پشت سر
ابن عباس: در جنگ بدر ابلیس به شکل سراقة بن مالک در آمده بود و سپاه کفار را برای جنگ با پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به پیش می‌برد. خداوند متعال به جبرئیل علیه‌السلام دستور داد و او هم به همراه هزار فرشته پیش پیامبر رفت. جبرئیل سمت راست امیرالمؤمنین قرار گرفت و
امیرالمؤمنین علیه‌السلام: زمانی که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله مسجد خود را در مدینه ساخت و درِ خانه خود را رو به سمت آن قرار داد و مهاجران و انصار هم درِ خانه‌های خود را به سمت مسجد قرار دادند، خدای عزّوجل خواست که پیامبر و خاندان بزرگوارش را به وسیله فضیلتی
قتادة بن دعامه نزد امام باقر علیه‌السلام رفت و درباره معنای آیه «وَ لَقَدْ صَدَّقَ عَلَیْهِمْ إبْلیسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعوهُ إلّا فَریقًا مِنَ الْمُؤْمِنین»{ابلیس حرفش را دربارۀ گمراه‌کردنشان به کرسی نشاند و جز عده‌ای مؤمن، همگی دنباله‌رو او شدند.}(سبأ/20) پرسید. ایشان فرمود: وقتی خداوند به پیامبر امر فرمود علی علیه السلام
امام باقر علیه‌السلام: وقتی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله دست علی علیه‌السّلام را در غدیرخم بالا برد و فرمود: هر که من مولای او بودم، حالا علی مولای اوست، ابلیس لعنت‌الله‌علیه به همراه شیاطینش حاضر بودند. وقتی رسول خدا جمله «مَن کُنتُ مولاهُ فعلیٌّ مولاه» را بر زبان آورد، شیاطین به ابلیس
امام صادق علیه‌السلام درباره حدیث غدیرخم فرمود: وقتی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله آن سخنان را درباره علی علیه‌السلام فرمود و او را به امامت مردم منصوب کرد، ابلیس نعره‌ای زد که همه شیاطین پیرامون او جمع شدند و گفتند: ای سرور ما، این نعره برای چه بود؟! ابلیس گفت: وای بر شما!
امام باقر علیه‌السلام: ابلیس چهار بار جیغ کشید: 1- روزی که لعن شد، 2- روزی که به زمین هبوط کرد، 3- روز بعثت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و 4- روز غدیر.
امام صادق علیه‌السلام: وقتی خداوند در آیه «یا أیُّها الرَّسولُ بَلِّغْ ما أُنزِلَ إلَیْکَ مِن رَبِّک»(مائده/67) در غدیرخم، به پیامبر خود صلی‌الله‌علیه‌وآله دستور داد که علی علیه‌السلام را به عنوان امیر مؤمنان منصوب کند، آن حضرت فرمود: هر که من مولای اویم، علی نیز مولای اوست. آن گاه بود که
ابوسعید خُدری: در محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله نشسته بودیم که مردی نزد آن حضرت آمد و عرض کرد: یا رسول الله، مرا از کلام خدای عزّوجل به ابلیس که فرمود: «أسْتَکْبَرْتَ أمْ کُنتَ مِنَ الْعالین»{آیا تکبّر کردی یا از برترینها بودی؟}(ص/75) آگاه فرمایید که اینان که
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه: «وَ إذْ قُلْنا لِلْمَلائِکَةِ اسْجُدواْ لِـآدَمَ فَسَجَدواْ إلّا إبْلیسَ أبٰی»{و چون فرشتگان را فرمودیم: «برای آدم سجده کنید»؛ به جز ابلیس که سر باز زد [همه] به سجده در افتادند.}(بقره/34) می‌فرماید: خداوند به پیامبر وحی فرمود که: ای محمد، من امر کردم ولی اطاعت نشدم،
