امام باقر علیه‌السلام: جبرئیل این آیه را بر محمّد صَلی اله علیهِ و آله نازل کرد: «وَ إن کادواْ لَیَفْتِنونَکَ عَنِ الَّذی أوْحَیْنا إلَیْکَ لِتَفْتَریَ عَلَیْنا غَیْرَهُ»{نزدیک بود آنها تو را فریب بدهند از آنچه که بر تو وحی کرده‌ایم، تا غیر آن را به ما نسبت دهی}(اسراء/73). این آیه
امام باقر علیه‌السلام: منظور از آیه «وَ لَقَدْ صَرَّفْنا فی هٰذَا الْقُرْآنِ لِیَذَّکَّروا وَ ما یزیدُهُمْ إلاّ نُفوراً»{ما در این قرآن، انواع بیانات مؤثر را آوردیم تا متذکر شوند، ولی فقط نفرتشان را بیشتر می‌کند}(اسراء/41) این است که: ما علی علیه‌السلام را در هر آیه‌ای یاد کردیم اما از پذیرش
ابن عباس، آیه «یُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذینَ آمَنواْ بِالْقَوْلِ الثّابِتِ فِی الْحَیٰوةِ الدُّنْیا وَ فِی الآخِرَةِ»(ابراهیم/27) را اینطور معنا کرده است: خدا مؤمنین را در زندگی دنیا و آخرت، با ولایت امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام ثابت‌قدم و پابرجا می‌کند.
امام باقر علیه‌السلام: روزی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله سواره در حرکت بود و علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام پیاده. پیامبر(ص) به او فرمود: اباالحسن، یا سوار شو یا برگرد؛ چون که خدا به من دستور داده اگر سواره بودم تو هم سواره باشی و اگر پیاده بودم تو هم پیاده باشی، و
جابر بن عبدالله انصاری: امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «إنَّ اللَّهَ لا یَغْفِرُ أن یُشْرَکَ بِهِ»{مسلّماً خداوند شرک را نمی‌بخشد}(نساء/48) گفت: ای جابر، خدا شرک به ولایت علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام و اطاعت از او را دوست ندارد. و معنای ادامه آیه «وَ یَغْفِرُ ما دونَ ذٰلِکَ لِمَن یَشاء»{و غیر
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «وَ إذا قیلَ لَهُمُ ارْکَعواْ لا یَرْکَعون»{وقتی به آنان گفته می‌شود: رکوع کنید، رکوع نمی‌کنند}(مرسلات/48) فرمود: این آیه دارای معنای باطنی است. یعنی وقتی به ناصبیان گفته شود علی علیه‌السلام را به ولایت بپذیرید، قبول نمی‌کنند.
امام باقر علیه‌السلام: در آیه «وَ بَشِّرِ الَّذینَ آمَنواْ وَ عَمِلواْ الصّالِحاتِ أنَّ لَهُمْ جَنّاتٍ تَجْری مِن تَحْتِهَا الْأنْهارُ کُلَّما رُزِقواْ مِنْها مِن ثَمَرَةٍ رِزْقًا قالواْ هٰذَا الَّذی رُزِقْنا مِن قَبْلُ وَ أُتواْ بِهِ مُتَشابِهًا وَ لَهُمْ فیها أزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ هُمْ فیها خالِدونَ»{به کسانی که ایمان آورده، و کارهای
امام باقر علیه السلام: مفهوم آیه «هُنالِکَ الْوَلایةُ لِلَّهِ الْحَقِ هُوَ خَیرٌ ثَواباً وَ خَیرٌ عُقْباً»{در آنجا ثابت شد که ولایت از آنِ خداوند بر حق است. اوست که برترین ثواب، و بهترین عاقبت را دارد!}(کهف/44) ولایت علی علیه‌السلام است.
امام باقر علیه‌السلام: در آیه «أ فَمَن یَعْلَمُ أنَّما أُنزِلَ إلَیْکَ مِن رَبِّکَ الْحَقُّ کَمَنْ هُوَ أعْمیٰ إنَّما یَتَذَکَّرُ أُوْلُواْ الْألْباب»{آنانی که حقانیتِ گفته‌هایی را درک می‌کنند که از طرف خدا فرستاده شده، آیا مثل کوردل‌هایی هستند که از درک حقایق عاجزند؟! تنها، خردمندانِ روشن‌دل به‌خود می‌آیند}(رعد/19) منظور از عبارت
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: منظور از آیه «وَ إنَّ الَّذینَ لا یُؤْمِنونَ بِالآخِرَةِ عَنِ الصِّراطِ لَناکِبون»{کسانی که به آخرت ایمان ندارند، از راه درست منحرف هستند.}(مؤمنون/74)، انحراف از ولایت ماست.
