ولایت

امام باقر علیه السّلام: امیرالمؤمنین علیه السّلام روی منبر بود که اژدهایی وارد مسجد شد، مردم قصد کشتنش را داشتند ولی امام علی آن‌ها را از این عمل نهی کرد؛ آن‌ها پذیرفتند و اژدها به راه خود ادامه داد تا به منبر رسید؛ سرش را بلند نمود و به امام

ابن عباس: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: خداوند پنج چیز به من و پنج چیز هم به علی علیه‌السلام داد! 1- به من «جوامع الکلِم» را بخشید و به علی «جوامع العلم» را عطا کرد؛ 2- مرا نبی کرد و او را وصی قرار داد؛ 3- «کوثر» را به من و

پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله: ای مردم، قسم به خدایی که مرا به نبوّت مبعوث کرد و بر همه موجودات برتری داد، علی(ع) را به عنوان نمونه و الگو در زمین معرفی نکردم مگر بعد از آنکه خداوند او را در آسمان‌ها مدح کرده بود و پذیرش ولایت او را بر فرشتگان

رسول خدا صلی الله علیه و آله: همانا خدای متعال فضائلی برای برادرم علی بن ابی طالب علیه السلام قرار داده که جز او کسی قادر به شمارش آنها نیست. هرکس فضیلتی از فضائل علی علیه السلام را با اقرار به آن ذکر کند، خداوند گناهان گذشته و آینده او

رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: الله پروردگار من است و با وجود او من حق  فرمانروایی ندارم، و من فرستاده پروردگارم هستم و با بودن من، کسی حق فرمانروایی ندارد. و علی(ع) هم سرپرست و ولی هر کسی است که من سرپرستش بوده‌ام و با وجود او، کسی شایسته فرمانروایی نیست.

ابراهیم بن رجاء شیبانی: از امام جعفر صادق علیه‌السلام سؤال شد: منظور رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله از جملات «مَن کنتُ مولاه فعلیٌّ مولاه، اللهم والِ مَن والاه و عادِ مَن عاداه» در روز غدیرخُم چه بود؟ امام صادق علیه‌السلام راست نشست و فرمود: به خدا قسم، همین سؤال از رسول خدا