امام صادق علیه‌السلام: منظور از آیات «فَأمّا مَنْ اُوتیَ کِتابَهُ بِیَمِینِهِ * فَسَوْفَ یحاسَبُ حِساباً یسیراً * وَ ینْقَلِبُ إِلى أهْلِهِ مَسْروراً »{کسی که نامه اعمالش به دست راستش داده شود، به‌زودی حساب آسانی برای او می‌شود و خوشحال پیش خانواده‌اش برمی‌گردد.}(انشقاق/7-9) فرمود: منظور علی علیه‌السلام و شیعیان او هستند
امام باقر علیه‌السلام درباره مصداق آیه «فَأمّا مَنْ أُوتیَ کِتابَهُ بِیَمینِهِ فَیَقولُ هاؤُمُ اقْرَءُواْ کِتابیَه»{کسی که نامه اعمالش را به دست راستش دهند [از شدّت شادی و مباهات] فریاد می‌زند که: بیایید کارنامه‌ام را بخوانید!}(حاقه/19) فرمود: این آیه درباره علی علیه‌السلام نازل شد و تبدیل به ضرب‌المثلی برای اهل ایمان
انس بن مالک: رسول خدا صلی الله علیه و آله در حق علی بن أبی طالب علیه‌السلام می‌فرمود: برجسته‌ترین مطلبِ نامه‌ی اعمال هر مؤمنی در روز قیامت حبّ علی بن أبی طالب است.
رسول خدا صلی الله علیه و آله: سرلوحه نامه اعمال مؤمن حُبّ علی بن أبی طالب است.
