میکائیل

انس بن مالک: پیش علی بن ابی طالب علیه‌السلام بودم، در همان ماهی که ضربت خورد. فرزندش حسن علیه‌السلام را صدا کرد و فرمود: ابامحمّد، منبر برو و حمد و سپاس خدا را بسیار بگو و از جدّت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به بهترین وجه یاد کن و بگو: خدا لعنت

ام سلمه: علی علیه‌السلام به همراه بلال به دنبال ردّ پای رسول خدا رفتند؛ وقتی به کوه رسیدند ردّ پا قطع شد. در آن‌جا پیرمردی را دیدند که به عصا تکیه داده بود و عبایی بر شانه‌ داشت و ظاهرش شبیه چوپان‌ها بود. امام علی فرمود: ای بلال، بنشین تا

ابن أبی یعفور: به امام صادق علیه‌السلام عرض کردم: ما معتقدیم که وحی به گوش علی علیه‌السلام می‌رسید و بر دل او می‌نشست. ایشان فرمود: علی علیه‌السلام «محدَّث» بود. وقتی دیدند که متوجه منظور ایشان نشدم، فرمود: در جنگ بنی‌قریظه و بنی‌النضیر، جبرئیل در سمت راست و میکائیل در سمت

انس بن مالک: به همراه رسول خدا صلی الله علیه و آله بیرون رفته و قدم می‌زدیم تا به بقیع غرقد رسیدیم، ناگهان با تنه درخت سدری روبه‌رو شدیم که شاخ و برگی نداشت، رسول خدا صلی الله علیه و آله زیر آن نشست و درخت پر از شاخ و

انس بن مالک: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله نماز می‌خواند، وقتی به رکوع رفت آنقدر صبر کرد که گمان کردیم به ایشان وحی نازل شده است. زمانی که سلام داد و به محراب تکیه زد، صدا زد علی بن أبی طالب کجاست؟ علی علیه‌السلام در آخر صف مشغول نماز بود و پیش

جابر بن عبدالله انصاری: برای حفر خندق [پیش از جنگ احزاب] همراه رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بودم و مردم و علی علیه‌السلام مشغول حفر زمین بودند. پیامبر به او فرمود: پدرم فدای کسی که او می‌کَنَد و جبرئیل خاک را از مقابلش برمی‌دارد و میکائیل یاریش می‌کند در حالی که تا

احمد بن حنبل: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در شب جنگ بدر فرمود: چه کسی برای ما آب می‌آورد؟ همه مردم سر به زیر انداختند. اما علی علیه‌السلام بلند شد و مَشکی را در بغل گذاشت و به سر چاهی بسیار عمیق و تاریک رفت و وارد آن شد. خداوند هم به

رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: اولین نفر از اهل آسمان که علی بن أبی‌طالب(ع) را به عنوان برادر انتخاب کرد، اسرافیل(ع) بود و بعد از او میکائیل(ع) و سپس جبرئیل(ع) بودند. اولین نفر از اهل آسمان که او را دوست داشت، حاملان عرش بودند و بعد از آن‌ها «رضوان» خزانه‌دار بهشت و