امام صادق علیهالسلام: رسول خدا صلی الله علیه و آله در پایان نماز خود دستها را بلند کرد و به گونهای که مردم بشنوند، در حق امیرالمؤمنین علیهالسلام دعا فرمود و گفت: خداوندا، محبّت علی را در دل مؤمنان و هیبت و عظمت او را در دل منافقین جای بده!
امام باقر علیه السّلام درباره آیه «قُلْ إن کُنتُمْ تُحِبّونَ اللّهَ فَاتَّبِعونی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ»{بگو: «اگر خدا را دوست دارید، از من پیروی کنید تا خدا دوستتان بدارد}(آل عمران/31) میفرماید: درباره منافقان نازل شده و این زمانی بود که با هم گرد آمده و گفتند: اگر محمّد بمیرد نه از علی
رسول خدا صلی الله علیه و آله: هرکس با ما اهل بیت دشمنی کند، منافق است.
رسول خدا صلی الله علیه و آله خطاب به امیرالمؤمنین علیهالسلام: مژده بر تو که هیچ مؤمنی با تو دشمنی نکند و هیچ منافقی تو را دوست ندارد و اگر تو نبودی، حزب خدا شناخته نمیشد.
امام صادق علیه السّلام درباره آیه «وَ لَیَعْلَمَنَّ اللّهُ الَّذینَ آمَنواْ وَ لَیَعْلَمَنَّ الْمُنافِقین»{البته خدا میداند که مؤمنان چه کسانی هستند و منافقان چه کسانی هستند}(عنکبوت/11) فرمود: منظور از «الذین آمنوا» یعنی مؤمنان به ولایت علی و منظور از «منافقین» یعنی کسانی که ولایت او را انکار کردند.
جابر بن عبدالله و ابوسعید خدری: ما منافقان را در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله به دشمنیشان با علی میشناختیم.
علی علیه السّلام فرمود: سه کس مرا دوست ندارند: زنازاده، منافق و مردی که مادرش در حیض به او باردار شده باشد.
یعلی بن مُرّه آورده است که در محضر پیامبر صلی الله علیه و آله نشسته بوده که علی بن أبی طالب علیه السّلام وارد شد. پیامبر فرمود: دروغ میگوید آنکه گمان میبرد ولایت مرا پذیرفته و دوستم میدارد در حالی که با «این» دشمنی ورزیده، از او نفرت داشته باشد.
علی علیه السّلام: به خدا سوگند اگر تمام دنیا را یکجا به منافق بدهم، مرا دوست نخواهد داشت، و اگر با این شمشیر بر بینی مؤمن بزنم، باز هم مرا دوست خواهد داشت، زیرا من شنیدم که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: یا علی، جز مؤمن تو
به جابر بن عبدالله انصاری گفتند: از علی بن أبیطالب(ع) برای ما بگو. گفت: او بهترین خلق خداست. فقط منافق است که با او دشمنی میکند و فقط کافر است که در مورد او شک میکند.
