قیامت

رسول خدا صلی الله علیه و آله: وقتی روز قیامت شود علی بن أبی طالب بر بالای «فردوس» که کوهی مشرف بر بهشت است می‌نشیند و عرش جهان بالای آن است و از دامنه‌ی آن چشمه‌ها می‌جوشد و جویبارهای آن در بهشت جاری می‌شوند. امام علی بر تختی از نور

انس بن مالک: رسول خدا صلی الله علیه و آله در حق علی بن أبی طالب علیه‌السلام می‌فرمود: برجسته‌ترین مطلبِ نامه‌ی اعمال هر مؤمنی در روز قیامت حبّ علی بن أبی طالب است.

امام علی علیه السلام به حارث اعور: رسول خدا صلی الله علیه و آله به من فرمودند: وقتی روز قیامت شود، من به صاحب عرش پناهنده می‌شوم و تو به من پناه می‌آوری و ذریّه‌ات به تو پناه می‌برند و شیعیان‌تان به شما پناه می‌آورند. حارث: در آن روز خداوند

عایشه: پیامبر صلی الله علیه و آله به علی علیه‌السلام فرمود: برای تو همین کافی است که دوستدار تو هنگام مرگ حسرتی نخواهد داشت و در قبرش دچار هراس نخواهد شد و در روز قیامت به وحشت نخواهد افتاد!

موسی بن جعفر علیه‌السلام: از رسول خدا صلی الله علیه و آله در مورد «طوبا» سؤال شد، فرمود: درختی است در بهشت که ریشه‌ی آن در خانه‌ی من و شاخ و برگ آن در خانه‌های بهشتیان است. بار دیگر همین سؤال را از آن حضرت کردند، فرمود: درختی است که

رسول خدا صلی الله علیه و آله: ای علی، در سمت راست عرش منبرها و مائده‌هایی از نور هست، وقتی روز قیامت شود، تو و شیعیانت می‌آیید و آن‌ها بر این منبرها می‌نشینند و مشغول خوردن و آشامیدن می‌شوند، در حالی که مردم دیگر در حال بازخواست شدن هستند.

أنس بن مالک: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: وقتی روز قیامت شود، منبری به طول سی مِیل برای من برپا می‌شود. در آن موقع، منادی از درون عرش ندا می‌دهد: محمّد(ص) کجاست؟ و من پاسخ او را می‌دهم. به من گفته می‌شود: از منبر بالا برو. من هم اطاعت می‌کنم و

سلمان فارسی: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: وقتی قیامت شود، گنبدی از یاقوت سرخ در سمت راست عرش برای من برپا می‌شود و برای ابراهیم گنبدی از یاقوت سبز در سمت چپ عرش ایجاد می‌گردد و میان این دو گنبد،گنبدی از مروارید سپید برای علی بن أبی