ابوسعید خُدری: پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله عمر را به سمت خیبر فرستاد، ولی او و همراهانش شکست خوردند، در نتیجه، در حالی که به همراهانش «ترسو» می‌گفت و آنها هم او را متهم به ترس و بزدلی می‌کردند، پیش پیامبر اکرم برگشت. این اتفاق، پیامبر را بسیار ناراحت کرد و شب را
عمر خطاب: قبل از جنگ خیبر فرماندهی را دوست نداشتم، اما آن روز به امید دعوت به آن، خود را مشتاق نشان دادم. ولی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله علی‌بن‌أبی‌طالب علیه‌السلام را صدا زد و پرچم را به او داد و فرمود: برو و به کاری جز این مشغول نباش تا اینکه
بریده اسلمی: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله مردم خیبر را محاصره کرد و این محاصره آنقدر طول کشید تا اینکه برای تأمین آذوقه دچار مشکل شدیم. رسول خدا پرچم را به دست عمربن‌خطاب داد و عده‌ای هم با او همراه شدند. وقتی با اهل خیبر روبه‌رو شدند، عمر و یارانش شکست خوردند
جابر بن عبدالله انصاری: پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، ابوبکر را با پرچم سفیدش به همراه جمعی از مهاجران برای فتح خیبر فرستاد، اما در حالی برگشت که یارانش را سرزنش می‌کرد و آنان هم او را سرزنش می‌کردند! سپس پیامبر، عمر را مأمور فتح خیبر کرد و او هم در حالی برگشت
ابوهریره: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله ابوبکر را به سمت قلعه خیبر فرستاد، اما او نتوانست آن را فتح کند. سپس عمر را فرستاد ولی به دست او هم فتح نشد. بعد از آن، پیامبر فرمود: فردا پرچم را به مردی می‌سپارم که اهل حمله است و اهل فرار نیست، خدا و
بریده اسلمی: در غزوه خیبر حضور داشتیم که پرچم را ابوبکر به دست گرفت و عازم فتح قلعه شد، اما ناکام ماند و خیبر به دست او باز نشد. فردای آن روز عمر پرچم را گرفت و ناکام برگشت. بعد از او، عثمان آن را گرفت و دروازه خیبر به
امام صادق علیه‌السلام: وقتی سخنرانی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در غدیر تمام شد، در بین مردم، مردی زیبارو، خوش‌منظر و خوشبو را دید که می‌گفت: به خدا قسم هرگز این چنین روزی ندیده بودم. چه پیمان محکمی را برای ولایت پسرعمویش مورد تأکید قرار می‌دهد! چنان عهد و بیعت محکمی برای
سالم بن ابی الجعد: به عمر خطّاب گفته شد: تو با علی رفتاری متفاوت از رفتارت با دیگر یاران پیامبر داری! گفت: چون او مولای من است.
ابوسعید خدری: [پس از معرفی علی علیه‌السلام به عنوان ولی در غدیر خم] پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: ای مردم، به من تبریک بگویید، زیرا خداوند متعال نبوّت را به من و امامت را به اهل بیت من اختصاص داد. سپس عمر با امیرالمؤمنین علیه‌السلام ملاقات نمود و گفت: خوش به حالت
براء بن عازب: وقتی همراه رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله از حجّة‌الوداع برگشتیم، در غدیرخُم بودیم که پیامبر صدا زد: نماز جماعت. زیر دو درخت برای پیامبر جارو زده شد. پس از آن، دست علی علیه‌السلام را بالا برد و فرمود: آیا من مقدم‌تر از مؤمنان به خودشان نیستم؟! مردم گفتند: بله
